Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Υδάτινος κόσμος

Πριν από 3-4 μέρες το είδα γραμμένο σ΄εναν τοίχο στην Αθήνα, με κόκκινη μπογιά: το νερό γνωρίζει . Δεν ξέρω γιατί ταράχτηκα όταν το διαβασα. Μου φάνηκε απειλητική αυτή η πρόταση. Το Σαββατοκύριακο απέδειξε ήδη τις γνωστικές ικανότητες του νερού. Μέχρι χαλάζι έπεσε. Πυκνό και ευμεγέθες. Τα "120 ενωμένα εργοστάσια" έπεσαν, πανηγύρισαν αρκούντως και τα κανάλια, δεν έμειναν χωρίς θέμα.
Έτσι, για να μην ξεχάσουμε ποιός πραγματικά κάνει κουμάντο σ'αυτή τη ζωή. Παρά τα επιφαινόμενα. 'Εχετε καμιά αμφιβολία πως το νερό που τρυπώνει παντού, έχει την ικανότητα να αναδιαμορφώνει τη ζωή μας;
Θεωρώ ύμνο της πλημμύρας ένα τραγούδι που λατρεύω- το flood των JARS OF CLAY. 'Οταν ακούω τις πρώτες κιθαριές ανατριχιάζω σα να με άγγιξε κεραυνός. Τ' αγαπώ πολύ κι ας έχει χριστιανικά ψήγματα στον πυθμένα των στίχων του. Οπότε για να του τη σπάσω, ορίστε κι ένα άκρως προτρεπτικό άσμα, που εμπεριέχει, κατά τη δική μου ερμηνεία, σεξουαλικά υπονοούμενα. Η ερμηνεία ανήκει στους ερμηνευτές της άλλωστε, όπως έχει δηλωσει και ο κύριος Βενιζέλος- δεν έγινα αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Push, push λοιπόν, από τον κύριο Kurt Nielsen.

Τι σκέφτεστε όταν βρέχει;


auburn Kate
( τα φορέματά τους σκούπιζαν όλη τη λάσπη του δρόμου...PIERRE-AUGUSTE RENOIR- The Umbrellas )

6 σχόλια:

markos-the-gnostic είπε...

ναι υπάρχει μια ολόκληρη έρευνα από τον Masaru Emoto
http://www.life-enthusiast.com/twilight/research_emoto.htm
για την αντίληψη του νερού.
απίστευτα πράγματα.

τι σκέφτομαι όταν βρέχει;
ευτυχώς η βροχή πετυχαίνει το απίθανο σε μένα να σταματήσω να σκέφτομαι

η κυρία στο πρώτο πλάνο του πίνακα έχει πολύ ιδιαίτερο ύφος

Φράνσις είπε...

@markos-the-gnostic: δεν το ήξερα αυτο! Αρα όποιος το έγραψε κατι ήξερε... θα το κοιταξω.Η κυρία μάλλον σκεφτεται ότι δεν θα είναι αυτη που θα μαζέψει τις ξεραμένες λάσπες απ΄τον ποδόγυρο του φορέματός της, αλλά η υπηρέτριά της. Εκτος αν δεν έχει υπηρέτρια. (Εγώ σκέφτομαι σεξ!)

anyone είπε...

το poster που είδες σε κάποιο τοίχο στο κέντρο της Αθήνας και ακόμη πιο πιθανό σε κάποιο εγκαταλελειμένο κτίριο αναφέρεται σ'ένα θεατρικό έργο που έχει ανέβει στο bios-είναι ένα αφήγημα του Δημήτρη Τσεκούρα σε σκηνοθεσία του Καταλειφού και παίζει ο Στάθης Μαντζώρος...


αν και νομίζω ότι τα ξέρεις όλα αυτά μου θύμισες ένα από τα καλύτερα θεατρικά-μονολόγους που έχω δει ποτέ μου...

καληνύχτα

υ.γ νομίζω ότι ξέρεις την απάντηση μου στην ερώτηση σου...τελικά ακόμη και οι σκέψεις συντονίζονται...

Φράνσις είπε...

@anyone: δεν ήταν ποστερ! Το είδα γραμμενο απλως με κοκκινη μπογιά. Οπως και το αλλο θεατρικό το "Σκοτώνουμε τη μαμά;" Ξερεις ποσο καιρο εχω να παω στο θεατρο ρε γαμώτο; Και ντρέπομαι που το λέω.Αν η παντηση σου είναι οπως αυτο που σκεφτομαι εγώ ,ναι μαλλον συντονίζονται.Και μαλλον συνομιλουν και τα ποστς. Το δικο σου προηγουμενο , για τη βροχή, ή κανω λάθος. Να προσέχεις...

anyone είπε...

καλά άσε κι εγώ.....όλο λέω,λέω και τίποτα!!!

δεν κάνεις καθόλου λάθος...:)
καληνύχτα κι από εδώ..

Φράνσις είπε...

Δες το Odette Toulemonde...Οπωσδήποτε.Και πρόσεξε τον Ρούντι.Δεν ξερω γιατι μόλις τον είδα, εσενα σκέφτηκα κι ας μην σε ξερω καθόλου.