Σας έπιασε μήπως μία καντηφλίασις σήμερα; Μήπως το πρωί το σώμα σας αρνιόταν να εκτελέσει τις διαταγές του βασιλιά εγκεφάλου κι εκανε ένα ωραιότατο πραξικόπημα; Μήπως αναλώσατε τουλάχιστον 15 λεπτά παίζοντας αμπεμπαμπλόμ με τις εξής επιλογές: μένω ξαπλωμένη/ος μέχρι το μεσημέρι εν πλήρη συνειδησιακή αναισθησία, μενω ξαπλωμενος μέχρι το μεσημερι προφασιζόμενος γερό κρύωμα, σηκώνομαι με ταχύτητα πυροσβέστη και αφήνω το κρεβατι μου στο έλεός του, σηκώνομαι με ύφος " προσοχή μην ενοχλείτε, ο σκύλος( εσεις δηλαδή) δαγκώνει";
Σεναριο αντιεπιστημονικής φαντασίας: ξυπνάτε τρισευτυχισμένος χωρις να υπαρχει ιδιαίτερος λογος, απλως έχετε ένα έντονο προαίσθημα ότι σήμερα η τύχη θα ανοίξει τα στραβά της επιτέλους και θα πέσει με μετωπική πάνω σας. Το οποίο συμβαίνει, το κατοικιδιο που εχετε μαζέψει, μην έχοντας μαθει ακόμη να σας αποφεύγει όταν σας συναντά στο διάδρομο, πέφτει ολοταχώς πάνω σας, σας ριχνει το μπολ με τα δημητριακά, τα οποία μουλιάζουν ήδη σε γάλα , και όλη αυτή η σούπα-πρωινό προσγειώνεται πάνω στις πυτζάμες σας. Σιχτιρίζετε το κατοικιδιο και την κακή σας μοίρα που σας αναγκάζει να κανετε φασίνα στον εαυτό σας και στον περιβάλλοντα χώρο , με τα μάτια σας ακομη κλειστά.
Χτυπάει το τηλέφωνο, ειναι ένα εκνευριστικο ατομο που αναγκάστηκε στις 8 το πρωί να σας πείσει ότι χρειάζεστε μια πιστωτική καρτούλα. Ο σκύλος , μην ξεχνιόμαστε, είναι ακόμη μαχμουρλής και επικίνδυνος, οπότε ρίχνετε ένα έναρθρο γαύγισμα στο ον που τόλμησε να σας ενοχλήσει πρωινιάτικα, και συνεχίζετε τη φασίνα. Η ζημιάρα γάτα αγνοείται. Μαλλον οσμίζεται την διάθεση καταστροφής που εκλύεται απ΄το είναι σας κι εχει λουφάξει κάπου.
Εν πάσει περιπτώσει, ντύνεστε, βγαίνετε απ΄το σπίτι, ναι τηλέφωνο και κλειδιά θυμηθήκατε να πάρετε, και ξεκινάτε ν' αντιμετωπίσετε τα κτήνη με τις γραβάτες.
Μπαίνετε στο όχημα, και ψαχουλεύοντας την τσάντα σας συνειδητοποιείτε οτι δεν εχετε πάρει πορτοφόλι. Οι οπαδοί του χρηματικού γυμνισμού θ' αναφωνήσουν: ελα μωρέ, για ψαξε τις τσέπες σου. Δεν είστε οπαδοί του γυμνισμού όμως. Δευτερο σιχτίρισμα, γραμμή για το δρόμο της επιστροφής, προς αναζήτηση του μαγικού πορτοφολιού.
Δρόμο αφήνετε, δρόμο παίρνετε, τελικα φτάνετε έξω απ΄την πολυκατοικία σας. Και εκει που το ματι σας σκανάρει το γραμματοκιβώτιο για καινούργια αλληλογραφια, βλεπετε ένα μαυρο πραγμα κοντά στο φορτηγάκι που είναι παρκαρισμένο απ΄έξω. Πλησιάζετε, το κοιτάτε καλά καλά να βεβαιωθείτε οτι είναι αυτο που υποψιαστήκατε. Κοιτάτε γύρω σας με ύφος νιάνιαρου που περιμενει να ξεραθεί η γιαγιά για να ρημάξει το γλυκό ταψιού. Ιδανικές συνθήκες, η πόρτα του ψιλικατζίδικου είναι κλειστή, άρα όποιος είναι μέσα δεν πρόκειται να σας δει, τα παιδακια του σχολείου απέναντι μολις μαντρώθηκαν για να συνεχίσουν την εκπαίδευση, και ο δρόμος είναι ήπιας κυκλοφορίας, τουτέστιν περνάει ένα αυτοκίνητο καθε μισάωρο, και παρκαρει ο καθενας όπου γουσταρει χωρις προστριβές. Σηκωνετε το "πτώμα" και ετοιμάζεστε να λιποθυμήσετε , επειδή το εν λογω πορτοφόλι, μοιάζει μ΄εκείνο που είχε ο Δημήτρης Χορν στο "Αλοίμονο στους Νέους", τίγκα στα Ευρώπουλα. Ναι , ναι , το πρωινο λούσιμο με δημητριακά είχε φαινεται συμβολική σημασία, σας ρένουν πλέον τα λεφτά. Παίρνετε τα χρήματα στα χέρια σας με προφύλαξη και τσακιζεστε στο διαμέρισμά σας.
Αλλά τώρα αρχιζει η κόλαση, ειναι γνησια τα χαρτονομισματα; Απο ποιον έπεσαν; Μωρε μήπως σας πήρε κανένα πιο περίεργο μάτι απ΄το δικο σας και την εχετε βαψει ήδη; Πρέπει να επιδείξετε αυτοσυγκρατηση, μπορει να ειναι καποιος απ΄τη γειτονιά, αν σας παρουν χαμπάρι οτι ξοδευετε τα απολεσθέντα; Και πως να τα καταθεσετε, που σας εχουν ζώσει τα φίδια μήπως τα ψάχνει , που σίγουρα, θα τα ψάχνει κανείς;
Εκει που έχετε μεταλλαχθει σε Σκρουτζ, και τα κρατάτε ζηλότυπα στα χέρια σας, χτυπάει το κουδούνι. Πετάγεστε έντρομος, σας πέφτουν και μερικά απ΄τα χέρια.
Νιώθετε έναν πόνο στο γόνατό σας. Ξυπνάτε βρισκόμενος στο έδαφος. Ειναι ξημερώματα, η γάτα σας κοιμάται μακαρίως δίπλα στο καλοριφέρ, κι εσεις μενετε με τη γλύκα των ξένων χρηματων στο μυαλό και με μια ψύξη στα νεφρά, λογω του αιφνιδιου ξεσκεπάσματος.
Ναι ήταν μόνο όνειρο. Η μήπως εφιάλτης;
auburn Kate
( you don't need the money if you look like you do honey, θα έλεγε ίσως ενας οπαδός της γυναίκας ως διακοσμητικής, GIORGIONE- Sleeping Venus )
3 σχόλια:
θα μπορούσαμε να το βάλουμε κι αυτό στη σειρά ονείρων.
τι ωραίες που είναι οι γυναίκες μοντέλα του Τζορτζόνε, ότι πρέπει άνοιγμα γοφών, στήθη νεανικά (ίσως λίγο μικρότερα να ήταν ακόμη εφηβικότερα), τι να πω! πολύ μ αρέσει ο τύπος. γι αυτό και σκέφτομαι να τον έχω βασικό 'ήρωα' στο υπό κατασκευή μυθιστόρημα μου.
@markos-the-gnostic: όταν λες "τύπος" ποοόν ακριβώς εννοείς; Τον Σκρουτζ ή τον τύπο των καλλίπυγων γυναικών; (μα μανια με το ανοιγμα γοφών!! Αμαν βρε marko, δεν προορίζονται όλες για μαμάδες!)
εννοώ τον Τζορτζόνε
Δημοσίευση σχολίου