Είναι περίεργο αυτο το ποστ. Αποφεύγω συνειδητά, να εκφράζω άμεσα ό,τι νιώθω για οτιδήποτε, εδώ μεσα, αλλα θα κάνω μία εξαίρεση, επειδή διαφορετικά θα εκραγώ. Οπότε διαλέξτε, ή θα έχετε τη σπάνια ευκαιρία να δείτε ένα ξωτικο να διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, ή θα διαβάσετε την παραληρηματική του εξομολόγηση( κάτι πρέπει να είχε ο καφές που ήπια).
Πως το λέει η αγαπημένη μου Μαφάλντα; Δεν το λέει! Ο Quino, απ΄ όσο γνωρίζω τουλάχιστον, δεν έθιξε στην περίφημη δωδεκάδα του το φαινόμενο των blogs. Δεν ξέρουμε συνεπώς τι θα έλεγε γιαυτά η μικρή αναμαλιάρα (γιαγιαδικό φολκλόρ είναι αυτο!).
Η ουσία είναι, για να μη σας τα πρήζω, πως όλο το μήνα που λείπατε οι περισσότεροι, είχα μυρμηρίαση. Μου λείψατε, όλοι οι " συνήθεις ύποπτοι". Και χαίρομαι τρελά που επιστρέψατε. 'Οσοι, τέλος πάντων. Γιατι ακόμη έχουμε κατι διαρροές.. Μη στενοχωριέστε βρε κουτά. Ο Σεπτέμβριος που κούτσα-κούτσα πλησιάζει, κακό χρόνο να'χει, ένα καλο διαθέτει μόνο: ανοίγει τους χειμερινούς κινηματογράφους. Αυτό εχει μόνο σημασία για μένα.
Γυρίσατε- θα θρηνήσουμε παρέα για τις διακοπές που θα ξαναβγούν βόλτα μετά απο ένα χρόνο, σαν τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Και θα γελάσουμε, ελπίζω, με την απίστευτη ιλαροτραγωδία που λέγεται "ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2007".
Δεν έχω να γράψω τίποτ' άλλο προς το παρόν. Μου λείψατε και γουστάρω όσο δεν φανταζεστε, που γυρνατε σιγά-σιγά όλα τα πλασματα του blog-δάσους. Η' να πω blog-χωριού; Μπααααα. Ασε, γιατι κάποιοι ίσως να νομίσουν πως είμαστε "γαλάζια παιδιά" με την στρουμφική έννοια. Και το μόνο που δε θέλω, είναι ένας καράφλας, κομπλεξικός Δρακουμέλ να ξερογλύφεται πίσω μας..
γιούπιιιιιιιι! Επιστρέψατε!
auburn Kate
( χαζά παιδια, χαρά γεμάτα; PIETER BRUEGEL- Children's games )
