Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Solaris

Στον μπλε πλανήτη, όλες σου οι επιθυμιες, για την ακριβεια ολη η κρυφή ψυχή σου, που ανασαίνει μυστικά, πραγματοποιούνται με τρόπο αβάσταχτο. Δεν το πιστευεις οτι ξαφνικα εκει που κοιμασαι γυμνος τυλιγμενος με διαστημοκουβέρτα, ένα απαλό χέρι, της νεκρης συζύγου σου που λατρευεις, αρχιζει να σου χαιδευει τα μαλλιά, τους ώμους.
Ολες σου οι λαχτάρες, οι φόβοι, προβαλλονται σαν σε τεράστιο απόκοσμο καθρέφτη, που αντανακλά ό,τι ορέγεσαι. Παρά τα επιφαινόμενα, ευτυχισμενοι δεν είναι οι κατοικοι αυτου του πλανήτη- το απίστευτο του πράγματος, η ζωή τους που εχει ήδη παρει μία άλλη τροπή, συχνα άθελα τους, η διαφορετικη φάση στην οποία βρισκονται, και κυριως το γεγονός ότι έμαθαν(;) να ζουν με τη απώλεια, καθιστά την υλοποίηση του ονείρου τους, εφιαλτη.

Ημουν προσφατα στον μπλε πλανήτη. Στην καρδια του ήταν κατακόκκινος, με χρυσες ανταυγιες να τον διαπερνουν περιοδικά. καθομουν δίπλα σου αγαπη μου, και δεν το πίστευα. Δεν εχω κοιμηθει απ΄τη βραδια της επιστροφης μου στη γη. Συνέχεια σκεφτομαι πως δεν σε φίλησα αρκετά, δε χάϊδεψα τα υπεροχα δάχτυλά σου αρκετά. Δεν αποτύπωσα μεσα μου επαρκως αυτη την υπεροχη μυρωδιά που σε τύλιγε και καθοταν πανω μου σε καθε σου κίνηση. Αυτη η μη πράξη, μου τρώει την ψυχή τοσες μερες καρδιά μου, θελω να γυρίσει ο χρονος πίσω, να ξαναδώ τον πλανητη της επιθυμιάς μου, θελω μια ακομη ευκαιρια.'Οχι- γράψε λάθος, θελω κι άλλο χρόνο στο παρόν, μαζί σου.

Εσεις που με διαβαζετε, που κάνετε τον κοπο να ασχολείστε με τις ασυναρτησίες μου θέλω να μου κανετε μία μεγάλη χάρη: ΠΟΤΕ να μην χάσετε την ευκαιρία να λατρεψετε καποιον , να του πειτε ποσο τον αγαπατε, να τον ποθησετε, επειδη ξερετε πως είναι εκ των προτερων καταδικασμενο. Μ'ακούτε; Κι όταν δειτε κι εσεις τον μπλε πλανητη, που στο βαθος του είναι κόκκινος, όταν νιώσετε τι σημαινει να εισακούονται οι παρακλήσεις σας, και να μην το αντέχετε, τότε να έρθετε να καθησουμε μαζί στον καναπέ της ευόδωσης.
Πιό τυρρανικό απ΄τη διαψευση είναι η επαλήθευση που δεν γίνεται πιστευτή. Που δεν την αντεχεις και ο φόβος σου τη διώχνει. Μεχρι να εμφανιστεί ένας οργισμένος Θεός και να σου αστραψει μία σφαλιάρα αγανάκτησης- επειδή είσαι αχάριστα φοβικός.
Συγγνωμη, δεν μπορω να γραψω άλλο.

auburn Kate

( ειμαι παντού , όπου πατήσεις, όσο παταει η γάτα )

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Πολύπλοκο…
Είναι που οι ευκαιρίες είναι λειψές καμιά φορά...

Kwlogria είπε...

Με πόνεσε η καρδιά μου καρδούλα μου.. Νιώθω μαζί σου. Δεν είναι πια σπάνιο να νιώθουν πολλοί άνθρωποι την ίδια στιγμή τα ίδια πράγματα. Μακάρι αυτά να ήταν μόνο χαρές. Μα ας ελπίσουμε σ' αυτές!

sourgeal είπε...

Τώρα τι να σου πρωτοπώ;;; Για την ταινιάρα που διάλεξες;; (λατρεύω τον Ταρκόφσκι, απλά τον λατρεύω..)

Για αυτά που λες;;
Για τα όσα νοιώθεις;;

Για αυτά υπάρχουν λίγα που μπορώ να πω... :-)
Μου αρέσει που πάντα λες αυτό που νοιώθεις, να το κάνεις πάντα... είναι υπέροχο νομίζω!

markos-the-gnostic είπε...

πειράζει που συμφωνώ απόλυτα; Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΩΖΕΙ
Το Solaris το έχω δει στο σινεμά 8 φορες και σε dvd άπειρες

Φράνσις είπε...

@ΟΛΟΥΣ:: ρε παιδια σας ευχαριστώ παρα πολύ.Ειλικρινά.Ειναι μεγαλη παρηγορια που γουσταρετε την ταινία. Αυτο μονο μπορω να πω.Κ ιοτι ελπίζω κα εύχομαι, σε πεισμα ολων των εμποδίων, η μνημη στο μυαλο ενος συγκεκριμενου ανθρωπου που λατρευω, και που τωρα δαγκωνεται αγραι απο αντιξοες συνθηκες,να μην εχει ατονήσει...Γιατι είναι κριμα μεγάλο. Σας ευχαριστω και παλι και συγγνωμη που δεν σας "περιλαβαίνω" εναν-εναν ξεχωριστά. Eδω είμαι παντως, και μου λειψατε.

exitmusician είπε...

Μήπως είναι ώρα να γυρίσεις σιγά-σιγά; Έλα, κι έχω έρθει κι εγώ μόνιμα πίσω. There's nothing you can do that can't be done, συμπεριλαμβανομένου και του να αρχίσεις να ξαναγράφεις τα μικρά διαμάντια σου...

Φράνσις είπε...

@exitmusician:: χτες βραδυ σε σκεφτομουν!! Ελεγα μαλλον απολύθηκε. Σ'ευχαριστω βρε πετουμενο γαι τα καλα σου λογια.μακαρι να εγραφα διαμαντια,ισως στραβωνοταν καποιος εκδοτης... Εδω ειμαι,ιδια ψυχολογια και χειροτερη αλλα εδώ.θα το καταλαβεις απ'αυτο που θ'ανεβασω σε λιγο.Τι κανει η γατουνα; Πως αντεδρασε οταν σε ειδε; Φιλια.

ΒΟΡΕΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είπε...

πριν τη σφαλιαρα του οργισμενου θεου, ενοιωσα τη σφαλιαρα που μου εδωσε αυτο το post και πραγματικα ηταν η πιο καλοδεχουμενη σφαλιαρα της ζωης μου. Να εισαι καλα για να μας δειχνεις αυτα που η καθημερινη μας τυφλοτητα μας εμποδιζει να δουμε.