'Οταν βγήκε στους σινεμάδες το 2004, περιέργως δεν είχα δει το trailer, αν και την είχα ακουστά, δεν είχα διαβάσει πως βραβεύτηκε στις Καννες- δικαίως, καραδικαίως κατά τη γνώμη μου- , δεν γνώριζα το σκηνοθέτη, και δεν είχα δει καμιά φωτογραφία/αφίσα στα ΠΡΟΣΕΧΩΣ των προθηκών. Πάω στοιχημα πάντως πως προβλήθηκε στο ΕΛΛΗ.
Την ταινιάρα την είδα τελικά προχθές, αφού πέρασε μία βδομάδα απ΄την τηλεοπτική προβολή της στην ΕΤ1 και απ΄το σιχτίρισμα της αφηρημάδας μου. Ευτυχώς υπάρχει σε dvd.
Αυτή εδώ( στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο: ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ).
Δειτε την ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, και μετά κάνουμε μαραθώνιες συζητήσεις αν γουστάρετε. Δείτε την όμως. Σας ξορκίζω. Για το παράνομο ζευγάρι, και κυρίως για την μοιραία ξανθιά αυτού. Τη ζήλεψα αυτή τη γυναίκα, ο ορισμός του στυλ. Απερίγραπτη, με την εντελώς θετική έννοια. Δεν γνωρίζω αν είναι έτσι και εκτός οθόνης...
Λάτρεψα την ταινία, για το φοβερό σενάριο, γιαυτή την πανέμορφη, στυλατη κυρία( η Μαρία Μπονεβί σε διπλό ρόλο) , και για έναν άλλο λόγο που θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω. Είναι μυστικό, όπως θα' λεγε κι ο Συρανό, βάζοντας την παλάμη του να σκεπάσει την καρδιά του.
Αν σας στοιχειώσει η εξαίσια μουσική που ντύνει κυρίως τις σκηνές του παρανομου ζευγαριού, και βαριέστε να ψάξετε τα credits στο τέλος, είναι το Adagio for Strings-SAMUEL BARBER . Άλλος ένας λόγος που κλονίστηκα- επειδή αυτο το κομματι είναι εδω και χρόνια απ΄τα πιό αγαπημένα μου. Σας προτείνω δαγκωτά την "πειραγμένη" εκτέλεσή του, απ΄τον William Orbit (ναι αυτον που εχει συνεργαστεί και με την κυρά Μαντόνα). Αν ο ωκεανός μιλούσε, θα ακουγόταν νομιζω έτσι. Υπαρχει στο cd του Pieces in a modern style.
Δεν έχω λόγια γιαυτή την ταινία. Νομίζω ισαξια σε επιδραστικοτητα και στυλ με το In the mood for love.
Αν ο έρωτας είναι όνειρο, ποιός κοιμάται και τον βλέπει στον ύπνο του;
auburn kate
[ H Aimee και ο Alex όταν ακομη δεν ειχε αρχίσει η "μάχη". Η Aimee και ο Alex , όταν
επέλεξαν(;) να ερωτευθούν ].
10 σχόλια:
Φοβερό CD αυτό του Orbit, και όχι μόνο για το Adagio του Barber. Θα την τσεκάρω, ξωτικό. Μ'αρέσει και ο τίτλος - reconstruction. Πολύ δημιουργικός.
έμεινα έκθαμβος. είναι από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες
ΤΙΣ ΠΙΟ
ΧΒΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ
Εγω σου τη συστησα και
απαιτω τα credits για την ταινια.
Ευχασριστω εκ των προτερων
:Ρ
Πραγματικα δεν βρισκω λόγια
και χαιρομαι που με ακουσες και σου αρεσε
@exitmusician:: χαίρομαι που σου αρεσει βρε.Συμφωνω οτι και τα υπολοιπα τα εχει πειράξει πολυ καλα, αλλα αυτο ειναι το αγαπημενο μου.Και εχω ειδικη σχεση μαζι του.να τη δεις, θα τρελαθεις...(με τη διπλη εννοια!)
@amrkos-the-gnostic::εεεεε;;;;;΅Εγκρινεις; Μη μου πεις οτι η σεκανς που ο Αλεξ παει αν μπει στο σπιτι του και δεν υπαρχει πορτα, η που συνατα το φιλο του και τον αντιμετωπιζεισαν εχθρο και γενικα βλεπει να τον αντιπμετωπιζουν σαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ αγνωστο, δεν συο προκαλει ανατριχιλα; Είναι γαματη ταινια, δεν μπορω να σου πω ποσο μου αρεσει.Χαιρομαι που συμφωνειτε ρε παιδια, αυτο ειναι η ζωη.Γιαυτο αξιζει, για να βλεπεουν ολοι την ομορφια.
@Under Control:: φαινεται εχω Αλτσχαιμερ, γιατι δεν θυμμαι ποτε μου τη συστησες μωρε! θα με τρελανεις; Αφου δεν θυμαμαι να περασε απ΄το mail μου αυτη η ταινια. Το'ξερα οτι αθ το εβλεπες το ποστ. Εκτος αν σε ειδοποιησε ενα πολυ αγαπημενο μου πουλακι... θα τα πουμε.Την ταινια τη λατρευω, τη λατρευω, τη λατρευω.Οπως και τη μουσικη της.
@markos-the-gnostic(2):: αν εχειςδει το πρωτο Insomnia, με τον Στελαν κατι, θα ειχες ενδεχομενως προσεξει την υπαλληλο του ξενοδοχειου, στο οποιο μενει ο άυπνος. Ηταν η Μαρια Μπονεβι! Προχθες το ξαναειδα και τη θυμηθηκα.
ναι μπράβο
Έχω γράψει παλιά ποστ εμπνευσμένο από την ταινία.. το ψάχνω σαν τρελλή.. θα επανέλθω.. Στοπ.
Ποστ ευρέθη...εμπνευσμένο από την ταινία..
-Γεια σου. Με θυμάσαι;
Κουνάει το κεφάλι της αρνητικά.
-Σε γνωρίζω από κάπου;
-Από ένα όνειρο ίσως... Σου φαίνεται χαζό;
-Όχι.
-Είσαι πιο όμορφη στην πραγματικότητα.
Χαμογελά.
-Το όνειρο και την πραγματικότητα τα χωρίζει συχνά μια πολύ λεπτή γραμμή.
Την φιλά απαλά στα χείλη.
-Ελπίζω να μη σε πειράζει.
-Καθόλου. Άλλωστε μέσα σε ένα όνειρό σου δεν βρισκόμαστε;
-Δεν ξέρω. Δεν ξέρω πια.
-Πραγματικότητα είναι αυτό που αισθάνεσαι.
-Μπορώ να αισθανθώ πολλά για σένα, το νοιώθω.
-Μη λες τίποτα που θα το μετανοιώσεις το πρωί.
Ανάβει τσιγάρο. Κουνά αρνητικά το κεφάλι του.
-Ποτέ δεν το κάνω. (Σταματά για λίγο και την κοιτάζει. Πιάνει μια τούφα από τα μαλλιά της και την απομακρύνει από το πρόσωπό της)
-Σ’ αγαπώ.
-Αυτό δεν μπορείς να το πεις. Είμαι μόνο ένα όνειρο.
-Δεν μπορείς να αγαπάς ένα όνειρο;
-Μπορείς να το ποθείς, να το επιθυμείς. Να το αγαπάς, όμως... πώς μπορείς να αγαπήσεις κάτι τόσο ρευστό;
-Μπορείς να αγαπήσεις αυτό που το όνειρο σε κάνει να αισθάνεσαι.
-Αλήθεια.
Κοιτάζει για λίγο το δρόμο, υγρό από τη βροχή.
-Εσύ; Δεν μ’ έχεις δει ποτέ στα όνειρά σου;
-Εγώ δεν βλέπω όνειρα.
-Δυστυχία.
-Νομίζεις; Αν δεν βλέπεις όνειρα δεν βασανίζεσαι.
-Από τι;
-Από αυτά που δεν έχεις και επιθυμείς ή από αυτά που έχεις και δεν σου φτάνουν.
Περπατούν για λίγο στο δρόμο.
-Αν έβλεπες όνειρα θα με θυμόσουν τώρα..
-Πώς είσαι τόσο σίγουρος;
-Αν εσύ είσαι το όνειρό μου, αυτό σημαίνει πως εγώ είμαι το δικό σου.
-Ίσως όχι. Ίσως δεν μπορείς καν να φανταστείς ποιο είναι το όνειρό μου.
-Αν μ’ άφηνες...
-Δεν θα σε αφήσω, όμως.
-Όχι δεν θα με αφήσεις...
-Πρέπει να φύγω. Με περιμένουν.
-Μείνε λίγο..
Της πιάνει το χέρι. Μένει.
-Ένταξει, μπορείς να φύγεις τώρα.
-Σ’ ευχαριστώ.
-Θα σε ξαναδώ;
-Ίσως πάλι στα όνειρά σου. Και ίσως την επόμενη φορά σε δω κι εγώ..
@surgeal:: -:))))))))))))))))))))))))))) !
ΘΑ ΤΗ ΔΩ ΤΡΕΛΑ!!!! Σ' ευχαριστώ!!! :))))))))))))))))
Δημοσίευση σχολίου