Το σκουλήκι του μήλου

'Οταν γεννήθηκε, ζύγιζε μόνο 1700 γραμμάρια. Μόλις την αντίκρυσε το σόι, σταυροκοπήθηκαν όλοι μαζί για το γατί. 'Ηταν όμως ζωντανή. Ο γιατρός που την ξετρύπωσε απ΄το σκοτεινό της καταφύγιο, ενημέρωσε τους γεννήτορες πως αυτο που την είχε σώσει ήταν το νευρικό της σύστημα. Ισχυρό σαν fiber glass...
Για πολλά χρόνια αγνοούσε αυτη τη λεπτομέρεια. Ο άνθρωπος που της την αποκάλυψε είχε τρία παιδιά, αλλά ανέκαθεν θεωρούσε αυτήν τέταρτο παιδί του. Ο ίδιος αυτός άνθρωπος ήταν ο μόνος στο στενό της περιβάλλον που την προσφωνούσε πάντα με τρυφεροτητα- "καρδούλα μου", " αγάπη μου", κουκλίτσα μου". 'Ηταν καλή εξάσκηση για την ψυχή της, ν'ακούει τα λόγια που αργότερα θα επαναλάμβαναν οι φίλοι της. Μόνο αυτοί όμως. Οι άλλοι, οι εραστες, οι σχεδόν εραστές, οι μοιρασμένοι στα δύο, δεν της μιλούσαν έτσι. Τα "μωρό μου" ακούγονταν μόνο πάνω σε μεγάλη καύλα ή αφηρημάδα.
Χωράνε δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη; 'Οχι βέβαια- πάντα το ένα θα τρώει χώμα. Αργότερα ο ίδιος άνθρωπος-κομιστής τρυφερών κοσμητικών, της είπε μία δεύτερη λεπτομέρεια της βρεφικής ζωής της.
'Εζησε για 40 μέρες μέσα σε θερμοκοιτίδα τρεφόμενη αποκλειστικά μέσω ενός σωλήνα φυτεμένου στη μύτη. 'Οταν έγινε η μεγάλη έξοδος, το σωληνάκι, αν και απόν, θα καθόριζε τον τρόπο πρόσληψης της τροφής εφεξής. Αργά-αργά, αν δεν περνούσαν 3 ώρες δεν τελείωνε το γεύμα της. 3 ώρες για ένα μπουκάλι γάλα, εκεί που έπρεπε να τρώει 4 γεύματα την ήμερα.
Με μιάς άλλο ένα κομματάκι του παζλ μπήκε στη θέση του. Δεν ήταν μόνο ο αυταρχισμός και η υπερπροστατευτικότητα που της κρατούσαν σφιχτά τα χέρια, ήταν και η πρόσληψη της τροφής- εξωτερικού κόσμου με το σταγονόμετρο. Συνειδητοποίησε ότι η αποστασιοποίηση που χαρακτήριζε όλη της την ύπαρξη, ρίζωνε σ' ένα πλαστικό σωληνάκι.

........................

Μπήκε στην τουαλέτα χωρίς ν'ανάψει το φως. 'Ηταν μέρα, αλλά οι τουαλέτες των σύγχρονων διαμερισμάτων δε δείχνουν τα μύχια τους στο φωταγωγό, περιβάλλονται από τοίχους χωρίς παράθυρα. 'Ηταν σκοτεινά. Της άρεσε που δεν ήταν αναγκασμένη να βλέπει τη φάτσα της στραγγισμένη απ΄τα δάκρυα. 'Εχασε τη αίσθηση του χρόνου. Τί ώρα ήταν;
" Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols", της είχε πει 5 μέρες πριν. " Η αλήθεια βρίσκεται στο ότι σε λατρεύω καρδιά μου, αυτό λένε όλες οι τραγουδάρες που αγαπάμε" του αντιγύρισε.
'Εριξε μιά κλεφτή ματιά στο σκοτεινό εαυτό της, στον καθρέφτη του νιπτήρα. Βγήκε και άρχισε να πασπατεύει το κινητό της.
Με τρεμάμενα δάχτυλα πληκτρολόγησε ένα μήνυμα: "Σου είπα ότι φοβάμαι και γέλασες. Ξέρεις οτι ζω σε μία κόλαση και μ' αυτό που κάνεις τώρα, με σπρώχνεις πιό βαθιά. Σ'αγαπάω, σ'αγαπάω, μη μου στερείς τον εαυτό σου λατρεία μου."
Το έστειλε με μάτια θολωμένα. Ενώ αυτό πετούσε, σκέφτηκε πανικόβλητη να το ακυρώσει , να του τηλεφωνήσει τώρα αμεσως. Αφου ήξερε κι αυτός ότι η πράξη του ήταν το πιό μουρλό και επώδυνο γι αυτήν που μπορούσε να υπάρξει.
Πολύ αργά- message was sent.
Δεν περίμενε να δει αν παραδόθηκε ή όχι.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι κι άφησε την ασφυξία να την αγκαλιάσει. Ευχόταν να μη δυσκολευτεί να τη νικήσει.
"Μαναράκι μου αγαπημένο" ήταν αυτό που ξεστόμισε πριν της τελειώσει το οξυγόνο.

[ ένα σλόγκαν παλιάς διαφήμισης για σκυλοτροφές, διατεινόταν πως το μόνο που χρειαζονται τα κουτάβια είναι "friskies και αγάπη". Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα ίδια ακριβώς πρωταρχικά αγαθά, δηλαδή τροφή και αγάπη, χρειαζόμαστε κι εμείς. ]

auburn Kate
( τι του έλαχε του αντίγραφου, τη μάνα του τη λένε Πανούργα..., JACQUES LOUIS DAVID- Portrait of the Countess Vilain XIIII and her Daughter )