Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Απόντες(;)

Επειδή σαν πολλά απολογητικά ποστ διαβάζω τις τελευταίες μέρες και δεν γουσταρω καθόλου, τι πάθαμε γαμώτο μου; Που είστε; Τι σκατα μας κανει αυτη η κυρία που λέγεται εργασία( και χαρά δεν ξέρω) και μας κανει να τρεχουμε πανω- κάτω σαν αλαφιασμένα; Δεν έβαλα τυχαία αυτον τον τίτλο.Απο προχθες μου εχει κολλήσει στο μυαλό εκεινη η ταινία το Νίκου Γραμματικού, Απόντες λεγόταν, τη θυμάστε; Σας ξορκίζω μη γίνουμε έτσι γαμώ το κέρατό μου. Εγώ νιώθω, ίσως αβάσιμα και ηλίθια, ότι με κάποιους από δω μέσα έχουμε φτιάξει μία, να τολμήσω να πω παρέα; Κάποιοι απο δω μέσα είναι για μένα αγαπημένοι, γιατι ακριβώς είχα την χαρά να τους γνωρίσω και εκτός blog. Γαμώτο μη γίνουμε σαν τους Αποντες. Θυμαστε το ρόλο που έπαιζε ο Νίκος Γεωργάκης; 'Ηταν ο φιλόλογος της παρέας, ο ευαίσθητος και "κολλημένος" στην αμετάβλητη(;) φύση της παρέας.
Κι εγώ έτσι είμαι. Και να με πάρει ο διάολος αν δεν εχω παθει κατάθλιψη ολκής τις τελευταίες μέρες, με ολη αυτη την τάση απομάκρυνσης. Δν ξερω ρε παιδιά, ίσως είναι η ιδέα μου, ίσως είμαι εγώ το απροσάρμοστο ξωτικό που κωλοβαράει σκεπτόμενο ενώ οι υπόλοιποι "παραγουν εργο".
Σκατά. Μου λείπετε, σκεφτομαι κάτι που διαβασα τις προάλλες σχετικά με τις σχέσεις, ότι πλέον οι σχέσεις είναι πολυ δύσκολη δουλειά, και η δουλειά είναι οι νέες σχέσεις... Και ως γνωστόν, οι σχεσεις απαιτούν θυσίες ε;
Δν ξερω τι αλλο να γραψω, είμαι πολυ στενοχωρημένη, θυμωμένη και εξοργισμένη με τη μαλακία μας, που μας κανει να διαγραφουμε τους ανθρώπους που μας αγαπούν και αγαπάμε χάριν της καριέρας, του χρήματος, του στεγαστικού δανείου και του νεου Hummer.
Μου λείπετε, εσύ ιδίως αηδονακι μου, κι εσύ κυρά του κάτω κόσμου, κι εσύ γλυκεια μου τοξοβόλε, κι εσύ παρατηρητική μου μαργαρίτα κι εσύ βρε δισχιδή που αφέθηκες να σε φάει το τέρας του χακί, αναθεμα τις Ενοπλες Δυνάμεις.
Σταματώ εδώ, πονάω, πως το έλεγε η αγαπημενη μου Μαφάλντα; Βόηθα βρε exit, εσυ θυμασαι ολες τις ατάκες της απ' έξω. "...και με ποιό δικαίωμα η ζωή μπαινει ανάμεσα στους ανθρώπους;" Ετσι δεν ρωτάει εξοργισμένη τη μαμά της;
Δεν προλαβαινω να βαλω link στους αλληγορικα κατονομαζόμενους, αλλα ξέρετε ποιοι είστε.Γαμώτο, θα νευριασω και ξέρετε τι κανουν τα ξωτικά όταν νευριάζουν;
Τσουναμι σηκώνουν.Αναθεμα το χρόνο.Ανάθεμα.

auburn Kate

(είμαστε μέλη καποιας συμπαντικής ορχήστρας μήπως; Sir EDWARD BURNE JONES-The Golden Stairs ή πολυάσχολοι και κατ'επίφασην cool αστοί;PIERRE AUGUSTE RENOIR-The Luncheon of the Boating Party )

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ψιτ ξωτικό μου! Εδώ είμαι και συμμερίζομαι τις μοναξιές στον κόσμο τον μαγικό που καμιά φορά και τα άλογα μουλαρώνουν.
Όλα καλά. Αφιερωμένο ήταν το ποστάκι προχθές.
Είναι καμιά φορά που δεν έχεις άλλους τρόπους να στείλεις τις ευχές και σε πλυμμηρίζουν οι αναμνήσεις μωρέ.
Θέλω φίλτρο από τα δικά σου.

exitmusician είπε...

Έτσι το είπε, Ξωτικό μου, η φίλη μας. Μόνο που εγώ δεν χάθηκα εξαιτίας του Hummer που έχω βάλει στο μάτι (lol) αλλά α) της νιαουρίνας που μου έχει πάρει το μυαλό, β) της απόλυτης αναξιοπιστίας της εταιρείας που έχω επιλέξει για ADSL και γ) της προσπάθειας να τελειώσω κάποια στιγμή με το ρημάδι το διδακτορικό. Είναι απλά μια περίοδος που δε μπορω να σηκώσεις κεφάλι. Λες να μη μου λείπουν κι εμένα οι βόλτες από τα αγαπημένα λημέρια; Αλλά η μέρα έχει μόλις 24 ώρες και ενώ ο Νάντο λέει "στην εποχή μας δεν έχω χρόνο για χάσιμο" εγώ απλά λέω ότι "δεν έχω χρόνο" να κάνω όσα θα ήθελα.

Φιλιά

markos-the-gnostic είπε...

πάντα μου κανε εντύπωση αυτή η πολυπληθής κάθοδος αυτών των πανέμορφων αλλά πανομοιότυπων κυριών.
1,5 αιώνα μετά ακόμη βιώνουμε τον έρωτα και τη φιλία με την ίδια ανάγκη και την ίδια ορμή.
καλά τα λες. γιατί δεν κάνουμε μια blogoσύναξη οι νοητοί φίλοι;

diva είπε...

:-)
Μη μου εξοργίζεστε Miss auburn..
μια φορά φίλοι..πάντα φίλοι..αλλιώς δεν ήταν

weirdo είπε...

Έλα μωρέ ξωτικούλι μου, μην γκρινιάζεις...
Να'μαστε, ήρθαμε..:))
Φιλί (τεράστιο!)

Φράνσις είπε...

@bebe: γλυκό μου μικρούλι, τώρα το ετοιμαζω το φίλτρο.Εχω κατι διαφωνίες με τον, πως τον λενε αυτον που παρασκευάζει τα φίλτρα του Αστερίξ ρε γαμώτο, σχετικα με τη δοσολογία.Σού'ρχομαι.Και φιλι.Ακους; Φιλι.

@exitmusician: και σιγα που δε θα θυμοσουν οτι ετσι το ειπε,ξερω εγώ απο που ζητάω ενισχύσεις μνήμης.α) η νιαουρίνα είναι τέλεια, καλα κανεικαι σ' εχει ξεμυαλισει.β)να πω νάλλαξεις εταιρεία; Εσύ ξερεις! γ)μωρε εδώ τελειωσα εγω το μεταπτυχιακό πο υψείριζα τη διπλωματικη 4 χρόνια(!!) και δε θα τελειώσεις εσυ διδακτορικό;Μην ακουω αηδίες.Φιλια.

@markos-the-gnostic: χαιρομαι πραγματικα που γουσταρεις τις εικαστικες μου επιλογές.Αλήθεια.Οσο για τη σύναξη;ΤΟ σκεφτομαι,αλλα φοβαμαι ΄μηπως η πραγματικότητα με τρομαξει, μηπως δεν είναι τοσο γοητευικη οσο η νοητική επαφή.Τα ξωτικα είναι αλαφροίσκιωτα μην ξεχνάς.

@diva:λετε κυρία μου; Μακαρι,απ΄το στόμα σας και στου....blogger τ'αυτί.Τα σεβη μου.

@weirdo: εσένα μικρουλα ευθυβόλε, θα σε τακτοποιήσω κατ'ιδίαν! Μοοοοτς.(Χαίρομαι οταν ξαναβρισκεις το δρομο).