Mug-ώθηκα

Ομολογώ πως εσχάτως έχω γίνει επιρρεπής στα blogoπαίχνιδα. Με ολέθριες συνέπειες φοβάμαι. Αυτή όπως θα διαπιστώσετε, οσοι κανετε τον κόπο να συνεχίσετε το διάβασμα, θα είναι άλλη μία τέτοια συνέπεια...
Αλλα στα παιχνίδια όπως και στην εκτος δικτύου ζωή μου, έχω πρόβλημα αναφορικά με την πιστή υπακοή στους κανόνες. Ευτυχώς , και το λέω με πλήρη επίγνωση αυτό, ακόμη όταν μου λένε "αυτο θα το κάνεις έτσι, και μετά έτσι" εγώ στέκομαι με σουφρωμένα φρύδια και χείλια απέναντι σ'αυτο το "έτσι" και το φαντάζομαι αλλιώς. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βάλω το ξερό μου προκειμένου ν'αλλάξω κάτι, για να το ταιριάξω στο προφίλ μου. Μη ρωτήσετε γιατι το κάνω, δεν ξέρω!
Η παραπάνω εισαγωγή, είναι μέθοδος ψυχολογικής προετοιμασίας( κοινώς: "λάου-λάου") του exitmusician γι'αυτά που πρόκειται ν'αντικρύσει, ο οποίος έκανε πρόταση-πρόσκληση σε πρόσφατο ποστ του σχετικά με την παρουσίαση απο εμάς, των αγαπημένων μας "σκευών με φαρδύ στόμιο για ροφήματα" που λέει και το λεξικό του Μπαμπινιώτη. Φλιτζάνια, κούπες επι το λαικότερον, mugs αγγλιστί, εξ' ου και ο τίτλος του δικού μου ποστ κατά το ήμισυ.
Εγώ όμως, ως διεστραμμένο ον , θα σας φιλέψω με κούπες που θα ήθελα να έχω. Δεν τις έχω όμως. Αυτές που εχω για την ακρίβεια, κατά δικές μου, είναι 2 ριγέ, φαρδιές, και μεγάλες. Οι υπόλοιπες που ζουν μαζί μου, ανήκουν στα λοιπά μέλη της οικογένειας, αν και κατ' ουσίαν, είναι κοινόχρηστες- δεν θυμαμαι να έχουν λάβει χώρα συρράξεις με δικαιολογία:
" γιατί πήρες την κούπα μου;"
Exit ψυχραιμία! Καθισε αναπαυτικά και μη σου μπουν ιδέες απ΄αυτα που θα δεις. Ορίστε λοιπόν μια μικρή έκθεση από κούπες επιθυμητές, μ' εκτόπισμα. Εδώ ναι, το μεγεθος μετράει.
Καφεπότες- bloggers, βαζω τα φλιτζάνια, βαζετε τον καφέ;

auburn Kate

( για καθ'εξην κλαψιάρες, για αχόρταγους , για ονειροπαρμένους, ξωτικοκυνηγημένους, για εραστές του βουνού και του λόγγου , και για χαζοχαρούμενα ).