Το μάθημα...

Υπαρχει μία ανθρώπινη ιδιότητα την οποία θεωρώ πηγή αμφιθυμίας. Ο αυθορμητισμός. Δεν έχω καταλήξει ακομη σχετικα με το τι βαθμο θα του βάλω.
'Οταν τον επιδεικνύω, αρκετές φορές βρισκω τον μπελά μου κοινώς, δηλαδή σπάω τα μούτρα μου πάνω σ΄ έναν τοιχο αδιαφορίας/ απόρριψης/συστολής και πάει λέγοντας. 'Οταν δεν τον επιδεικνύω, ξαναβρίσκω τον μπελά μου. Αυτή τη φορά όμως λόγω, εικαζόμενου, απ΄τους άλλους, σνομπισμού/ φυγανθρωπίας κ.λ.π. εκ μέρους μου.
Πριν απο καιρό, ένας πολύ αγαπημένος μου, που καυχιέται για τον "χύμα" χαρακτήρα του, παρεξηγήθηκε βαρέως με κάποιο συμβάν. Ενοχλήθηκε απ΄την εκδήλωση αυθορμητισμού προς το πρόσωπό του. Το αν αυτή καθαυτή η εκδήλωση ήταν η αφορμή απλώς για να γίνουν μαλλιά-κουβάρια με το αλλο πρόσωπο, ή υπέκρυπτε βαθύτερη αιτία δεν ενδιαφέρει εδώ, εμενα όμως με δαιμονίζει το εξής: είχατε ποτέ την τύχη-ατυχία να πέσετε πάνω σε άνθρωπο- καθρέφτη της της συμπεριφοράς σας; να φερθήκατε, λογου χάριν, με τον χ τροπο σε κάποιον, και απρόσμενα, κάποιος τρίτος, να συμπεριφέρθηκε σε σας με πανομοιότυπο τρόπο; Να σας έδειξε δηλαδή πρόσωπο, σαν αυτό που εσείς δείξατε, όλο καλοπιστία ίσως, στον φίλο/εραστή/ συνεργατη/ εχθρό δεν έχει σημασία.
Να είχατε την ευκαιρία να νιώσετε εντελώς τι αντίκτυπο είχε η δική σας συμπεριφορά που προξένησε τελικα αυτη την αρνητικη αντιδραση του αποδέκτη. Αφου τώρα ήσασταν εσεις που τη φάγατε κατακέφαλα. Με όρους ανταποδοτικού δικαίου, ήσασταν εσείς το θύμα, σειρά σας...
Κολοκύθια με ρίγανη ίσως, (σιχαίνομαι τα κολοκύθια) ,αλλά θα ήθελα τις απόψεις σας.
Αποβαλατε ή αποβάλλετε τον αυθορμητισμό σας όταν νιώθετε ακριβώς όπως νιώθει κι ο ενοχλημένος; Το "ακριβώς" το χρησιμοποιώ με μία δόση αυθαιρεσίας έτσι; 'Ενδειξη ίσως ήταν τα ξινισμένα του μούτρα, ας πούμε, οπότε αν κι εσεις εκείνη τη στιγμή που τρώγατε την κεραμίδα της αυθορμησίας, στραβώσατε εξίσου, ίσως σκεφτήκατε: είχε δικιο λοιπόν... ο άλλος.
Αναδιατύπωση του νοηματικου κουβαριού: Η Α. φερεται με ψ τροπο στον Β. Ο Β. ενοχλείται/τρομάζει/την αποφεύγει. Η Α. οδύρεται, αδυνατώντας να κατανοήσει το λόγο για τον οποίο ο Β. πανικοβλήθηκε τόσο. Ο Γ. φέρεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην Α. Η Α. τρομαζει/ενοχλείται/ τον "φτύνει". Ο Γ. λειτούργησε ως ζωντανό παράδειγμα του αυθορμητισμού της . Η Α. είδε από μεσα, πως ένιωσε ο Β.
Τι κάνουμε/ετε σε τέτοια περίπτωση; Πετάμε τον αυθορμητισμό στον σκουπιδοντενεκέ με την ανάμνηση της καμένης μας γούνας; Η' απλώς τον μετριάζουμε; Η' συνεχίζουμε ως μη συμμορφωμένοι εγκληματίες, την ίδια τακτική;
Σου έκαναν αυτο που εκανες. Τόσο απλά. Διαλέξτε πλευρά...

auburn Kate

(εγώ πάντως είμαι με το μέρος του δαμάσκηνου! EDOUARD MANET- Plum brandy )