Δεν έχω θεμα, δεν ξερω γιατι αποφασισα να γραψω τούτο δω, μαλλον όταν το τελειώσω θα το βλεπω και θα φασκελώνω τον εαυτο μου που του επέτρεψα να το "ανεβασει." Εκανα μια βόλτα σε μερικά blogs και είδα ότι οι περισσότεροι ασχολουνται με το θέμα της φωτιάς. Διαβσα σε κυριακάτικη εφημερίδα πως καηκαν 50.000 στρέμματα, και τωρα δα ακούω σε ραδιοφωνικό δελτίο ειδήσεων ότι υπαρχει μεγάλος κίνδυνος και σήμερα για αναζωπύρωση της φωτιας... Μαλιστα. Να ετοιμαζόμαστε για δεύτερο γύρο;
Δεν μπορώ να γραψω άλλο. Φοβαμαι πως και αυτο το θεμα θα ζήσει για κανενα μήνα, μετά ερχεται ο Αύγουστος, ο μήνας των διακοπών για τους περισσότερους, ποιος θ' ασχολείται πλέον με τον καμμένο εθνικό δρυμό; Οχι μόνο της Αττικής αλλα και των υπόλοιπων περιοχών.
Στις 27 Αυγούστου, άκουσα, στις 12.30 το βραδυ, ο πλανήτης 'Αρης θα είναι ορατός στην Ελλαδα, τόσο ορατος που θα δίνει την εντύπωση πως ο ουρανός θα εχει 2 φεγγάρια! Δύο φεγγαρια τον Αύγουστο λοιπόν.
Τότε να κανουμε δύο ευχές. Δεν ξερω αν εχει πανσέληνο τότε. Δύο ευκαιρίες.
Εχω την υποψία πως ποτέ δεν θα μπορέσω να ευθυγραμμίσω τη διαθεσή μου με την γενικότερη διαθεση. 'Ολοι σκέφτονται διακοπές; Ε, εγώ θα σκέφτομαι τι θα κανω με τη δουλειά, με τους ανθρώπους που πληγώνω με τις μαλακίες μου. θα σκεφτονται τη δουλειά; Θα τους εχει καβαλήσει ο διάολος που λέγεται δράση εδώ και τώρα; Εγω θα σκέφτομαι πως θα κατέλθω τη σκαλα της δράσης, πως θα χαλαρώσω, πως θα βαδίζω κομψά με τη όπισθεν όταν οι υπόλοιποι τρέχουν , προσπαθώντας να προλαβουν το φως.
Αρχίζω να πιστευω πως πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα συλλογικό, ούτε καν συλλογική πορεία. Οταν εβλεπα την ταινια του Κεν Λοουτς "For land and Freedom", θυμαμαι μία σκηνη που η ομάδα των ανταρτών προχωράει μεσα στον ξερότοπο συζητώντας για την περαιτέρω δράση. Ενας απ΄τη ομάδα εχει τα δικα του προβλήματα. Αναρωτιέμαι πως θα ήταν η εκβαση της ταινιας αν εκεινη τη στιγμή, ο σκηνοθέτης εβαζε τον θλιμμένο να τα βρονταει ολα κατω και να φωναζει: μωρε δε με χέζετε κι εσεις κι η επαναστασή σας; Το δικό μου τον τύραννο που μου τρώει τη σάρκα κάθε μερα και εχω μείνει μισός, ποιος θα τον ρίξει;
Τι απομυθοποίηση της επαναστατικοτητας! Το ιδιωτικο ζηταει το μερίδιό του. Ο μικρόκοσμος εκδικείται.
Δεν μπορω να γραψω άλλο, αυτοι που θα το διαβασουν ελπίζω ότι θα καταλάβουν πόσο άσχημα είμαι.... Αυτά. Η εξομολόγηση σε μορφή ποστ έλαβε τέλος.
auburn Kate
(ενιοτε δεν "παριστά μόνο ο ουρανος τα σωθικά μας" αλλα και ένα ναυάγιο. JOHN W.WATERHOUSE- Miranda-The tempest)
7 σχόλια:
ετοίμασε τις ευχές σου...
@σπύρος: όσες ευχες εχω κανει, καποιο κακο και σαδιστικό πνεύμα μου τις εχει πραγματοποιήσει αναποδα!! Αλήθεια σου λεω αηδονακι μου.Φοβαμαι να κανω ευχες πλεον. Θα πω μονο πως love is all that matters,και που βλεπω τα σχολια σου γλυκο μου χερουβειμ. μακια και καλο μηνα να εχεις.
Να σου πω, κυρία μου, εγώ μια χαρά σε βρίσκω.. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες..
Think as you please, δεν έχει σημασία τι και πότε βγάζει νόημα..
Σε φιλώ, αγαπημένο ξωτικούλι
(Αλήθεια, δεν ξέρω αν στο χω πει, ο Waterhouse είναι και ο δικός μου αγαπημένος..)
Μην αφήσεις να σε πάρει από κάτω
Αρκετή γυμναστική και ψάρια με Ω-3 λιπαρά, eg- Σολωμός, σαρδέλλες.
Είναι το first line of defense.
@weirdo: τώρα τι αν πει το ξωτικο που λατρευεις τον ιδιο ζωγραφο;Ολοι οι πινακες που εχω ανεβασει ή κανει link δικοι σου..Κι έχει κι αλλους το πανερι.
σε φιλώ.(το νοημα το βλεπουν οσοι θελουν νομίζω, μου αρκει αυτο.Αρκει να το δουν όμως.)χχχ
@jef costello: ευχαριστω "γιατρε" ,μου αλλα σιχαίνομαι τα ψαρια.Προτιμω αλλες μεθόδους πιο "ψυχικής" βασης αν με εννοείς..
γεια σου auburn. θίγεις τεράστιο ζήτημα που μ έχει απασχολήσει πάμπολλες φορές με φίλους περί του νοήματος της συλλογικής δράσης. τους έλεγα λοιπόν ότι όταν κάποιος περνά τον άγριο τάραχο μέσα του, και καίγεται όλο το σύμπαν του, πώς μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι δε συμμετέχει στα συλλογικά. και μου λένε ότι αυτός δεν είναι πια αποτελεσματικός. και τους απαντώ ότι είμαστε εκ προοιμίου μισεροί και χαμένοι αν τα εξετάζουμε όλα εκ των αποτελεσμάτων τους. τι να πω. δε ξέρω. ας πας πάρουν τα ξωτικά εκεί που όλα είναι όπως θέλουμε να είναι...
@markos-the-gnostic:συμφωνω με τη διαπίστωσή σου και με την εσπευσμενη μεταφορα μας! Δεν ξέρω, ίσως είμαι εγώ η προβληματική που βαζει το μικρό εγώ της πανω απ΄το συλλογικό όραμα.Αλλα ανεκαθεν μου προκαλούσαν αλλεργία τα συλλογικά σχήματα...ισως επειδή είναι πολυ εύκολο τα ατομικά εκει μεσα να γίνουν πολτός... καλωσήρθες.
Δημοσίευση σχολίου