ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ...

Σ΄ένα γλωσσάρι για τα blogs που διαβαζα πριν απο κατι μήνες, υπήρχε και η λέξη thread, για να υποδηλώσει την "κλωστή" των σχολίων που διατυπώνονται με αφορμή κάποιο κείμενο που εμφανιζεται σε blog.
θεωρείστε το παρόν κείμενο ως μακροσκελές σχόλιο και ταυτόχρονα χάρισμα στον 2Σχ2 , για δύο λόγους: επειδή αφενος χτες, μου είπε κατι, και το είπε, άθελα του, τη στιγμή ακριβώς που το χρειαζόμουν περισσότερο. Σωσίβιο ήταν αυτο που μου είπε. Μυστήρια τρένα είμαστε.. Εν πασει περιπτώσει , πέτυχε χωρίς να το ξερει, τη στιγμή. Αφετέρου, επειδή σκεφτόμουν την τελευταία παραγραφο απ΄το πόνημά του, το ΠΟΛΙΣ , και συγκεκριμένα του τέταρτου μέρους. (θα προλαβουμε να διαβάσουμε το τέλος βρε σαδιστή μελλοντολόγε, ή θα μας βγάλεις το λαδι;)

Αν δεν το έχετε διαβάσει, εξασκήστε τα δαχτυλάκια σας κάνοντας κλακ στο http://oneiricon.blogspot.com,
Διαβάστε το, παρακαλώ σας.
Θυμήθηκα χτες την τελευταία παράγραφο και ξαφνικά μου ήρθε ή επιφοίτηση, σκέφτηκα πόσο τραγική μοίρα, ενδεχομένως, βαρύνει τον ήρωά του αν ερμηνεύσουμε την ιστορία του υπό το πρίσμα του ομότιτλου ποιήματος του Καβάφη.
Πρόταση αναγνωσης, όπως λέμε "πρόταση σερβιρίσματος": διαβάστε και τα 4 μερη του Πόλις, και μετά "στο καπάκι", διαβάστε το ποίημα του Καβαφη.
Πιστεύω ακραδαντα τη ρήση του Eco, ότι τα βιβλία συνομιλούν μεταξύ τους.
Αν διαβάζοντάς τα, νιώσετε.... καπως, τότε μαλλον είχα δίκιο που σας το πρότεινα.
Αυτό που καταλαβα εγώ απ΄τον συνδυασμό τους ήταν πως όντως είμαστε καταραμένο είδος ρε γαμώτο. Επειδή πρέπει ΠΑΝΤΑ να δίνουμε λόγο για τις πράξεις μας. Ακόμη κι αν το κανουμε όπως ο ερωτευμενος στο εργο "Ερωτική Επιθυμία", που βρήκε μια κουφαλα δέντρου και είπε αυτό που τον ζεματαγε, εκεί.

'Ισως μετα την αναγνωση να νιώσετε την ανάγκη να "πείτε" στον Πέτρο : "ονειρεύτηκα πως εισήλθε εντός σου μιά πιό γαλήνια ψυχή" .
Πριν από πολλά χρόνια, ένας φίλος μου είχε πεί το εξής: αυτο που σε τρώει, μην τ' αφήσεις να χορτασει.
Εχει περασει τόσος καιρός, και ακόμη με καίει η απορία-απάντηση που δεν του έδωσα: μα, αν χορτάσει, θα μ' εχει λυτρώσει απ΄το μαρτύριο, έτσι δεν ειναι;


Η ΠΟΛΙΣ
(Κωνσταντίνος Π.Καβαφης)

Είπες' " θα πάγω σ' αλλη γη, θα πάγω σ' αλλη θάλασσα.

Μιά πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερρη από αυτή.

Κάθε προσπάθειά μου μιά καταδίκη ειναι γραφτή'

κι είναι η καρδιά μου-σαν νεκρός- θαμμένη.

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτον θα μένει.

'Οπου το ματι μου γυρίσω, όπου κι αν δω

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".

Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά'βρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σ' ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνας τους ίδιους.

Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς'

και μέσα στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.

Πάντα στη πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού- μην ελπίζεις-

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

'Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη τη χάλασες.

auburn Kate

(αυτος εδώ κοιμαται κι ονειρεύεται(;),RON MUECK- mask II )