ΠΥΡΟΔΟΤΕΣ...

Στο βιβλίο του Ray Bradbury Fahrehneit 451 οι πυροσβέστες έχουν μία πολυ περίεργη αποστολή. Δεν είναι για την ακρίβεια πυροσβέστες αλλά πυροδότες, βάζουν φωτιά στα μόνα εύφλεκτα υλικά που έχουν απομείνει στις "ασφαλείς, καθαρές και τακτικές" πόλεις που έχουν δημιουργηθεί. Κια ποιά είν΄αυτά; μα τα βιβλία φυσικά.
Η κοπέλα με την "περίεργη" συμπεριφορά που γνωρίζεται με τον Μόνταγκ, αρχιπυροσβέστη στο προάστιο που ζεί, του κάνει κάποια μέρα την κρίσιμη ερώτηση, για την ακρίβεια δυο ερωτήσεις: " δεν είναι αλήθεια, πως παλιά οι πυροσβέστες έσβηναν τις φωτιές;" και " διαβάζετε καθόλου τα βιβλια που καίτε;"
Δεν ξερω πως μου ήρθε τώρα αυτό. Μαλλον επειδή ξανακοίταξα αυτόν τον εκρηκτικό πίνακα.
Είναι Παρασκευή, είναι προάγγελος του Σαββατοκύριακου, μετά τη Δευτέρα, υπάρχει σφήνα μια αργία, η οποία θέλει να είναι αγωνιστική αλλά δεν ξέρω πόσοι θα θυσιάσουν τις ιδιωτικές απολαύσεις για το συλλογικο όραμα. Κάποια είπε , κάποτε , ότι δεν υπάρχει τίποτα συλλογικό, ούτε καν συλλογικη πορεία....
Δεν ξερω, θέλω να πιστεύω πως υπάρχει ,γιατί αλλιώς ίσως είμαστε χαμένοι .
Η άνοιξη με τα πανηγύρια της, τα μετεωρολογικά είναι εδώ. Μας τραβάει απ΄το μανίκι, μας λέει να ξανακοιτάξουμε αυτό το πλάσμα που περνάει, γιατί μας αντιγύρισε τη ματιά κι εμείς ως στραβούλιακες δεν το αντιληφθήκαμε.
Μακαρι η φλόγα που κοιμάται μαζί με τη δεσποσύνη του πίνακα να βγεί και να καψει όλους όσοι μας κλέβουν τον ύπνο, τις επιθυμίες,την ομορφιά ,το πάθος και τη ζωή μας.
Ν' αντιστέκεστε, η αντίσταση μας θυμίζει ότι έχουμε ανάστημα....

auburn Kate
(εικόνα: FREDERICK LORD LEIGHTON-Flaming June, πηγή: www.artmagick.com)