Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Στο ανάμεσα, κήπος

Η αρχή ( απο εκει που λέει: το μπαρ είναι στην παραλία ), τα σορόπια, οι προσδοκίες, μεχρι τον ουρανό ή μέτριες, δεν έχει σημασία. Οι πεταλουδες στο στομάχι που μοιάζει κλουβί έτοιμο ν'ανοίξει. Ο πόθος του καινούργιου, ακόμη μη κατακτημένου. Η αγωνία μπροστά στα νέα μάτια. Σαν ηθοποιός που κάνει εξαντλητικές πρόβες για τη μεγάλη πρεμιέρα- "όλα πρέπει να είναι ιδανικά" σκέφτεται, ακριβώς πριν συναντηθεί με το κοινό του. Οι άγρυπνες νύχτες, σα να εχεις πιεί 5 εσπρέσσο τον ένα πισω απ΄τον άλλο. Σα να γύρισες μόλις από συναυλία , και να νιώθεις ακομη τη μουσικη να σε διαπερναει, και να νιώθεις απίστευτα σέξι. Ωραια δεν είναι μετά απ' τις συναυλίες; Οι ξαφνικές ιδέες- όταν τις σκεφτόσουν παλιότερα σου φαίνονταν μαλακίες, τώρα που ετοιμαζεσαι να γητέψεις καινούργια αυτάκια, τις ξαναπροβαρεις στον εαυτό σου απέναντι, και θα τις ξεφουρνίσεις την κατάλληλη στιγμή. 'Οταν θα νιώθεις αυτό που είσαι- νέα, ωραία , με γνωσεις που σου δίνουν έναν καλοστεκούμενο εγωισμό. Η καταραμένη ανασφάλεια που κρύβεται κάτω απ΄τα στολισμενα σανδάλια σου, το γυμνασμενο κορμί, το απαλό, μυρωδάτο δέρμα. Τη διώχνεις μακριά, "σταμάτα, αυτό θα είναι διαφορετικό γαμωτο. Δεν ειμαστε μακαρονια ". Πως νιώθεις όταν γραφεις σε καινούργιο καθαρό σημειωματάριο, με τις ωραιες βινιέτες του και τα απαστράπτοντα λευκά φύλλα; Ε, έτσι ακριβώς.


Το τέλος , (διαβάστε απο: πολύ κουρασμένος για να απαντησω), "φιλοδοξίες αυστηρά προσαρμοσμένες στις αντικειμενικές δυνατότητες"... 'Οταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις ακριβώς την αηδία, την αμετάδοτη βαρεμάρα και το ξυνισμένο βλεμμα των έμπειρων στα διαπροσωπικά καμίνια.
Ποτέ δεν τους χώνεψες αυτούς. Τους: " θα δεις, κι εσύ έτσι θα μιλάς, μη σου πω χειρότερα. Κι εγώ έτσι ήμουν σαν εσένα, ενθουσιώδης κι αισιόδοξη, μόλις έφαγα καμιά δεκαριά σκαμπίλια, εστρωσα".

Στα πόσα χτυπήματα μαλακώνει η μπριζόλα- άνθρωπος; Τι μανία προστασίας είναι αυτή που πιάνει τους "περπατημένους" έναντι των "νιάνιαρων"; ¨Ειναι πολύ ηδονικό να γνωρίζεις που βρίσκεται ο λάκος και να εμποδίζεις με βέβαιη ικανοποίηση τον ανύποπτο, λεγοντας του : πρόσεχε μην πας από κει, έχει μια λακούβα ναααα ;

Οι συμβουλές για το ζην ειναι το ίδιο αναγκαιες με τις συμβουλές για το πως αποφευγουμε το μποτιλιάρισμα στην Ιερά Οδό, ας πούμε; Θελει κανένας τροχονόμο του βίου του και κυριως της καρδιάς του;

Λαμβάνει κανείς υπόψη του αυτές τις συμβουλές;



" Ο μόνος τρόπος για να μην κάνεις λάθη, είναι να μη ζεις. Αυτό όμως είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις".



auburn Kate

( υπαρχει πάντα κάτι που διαφεύγει και δεν το βλεπουμε ούτε στον καθρέφτη, sir EDWARD BURNE-JONES - The Mirror of Venus )

7 σχόλια:

sourgeal είπε...

Ρισπέκτ. Και στον Φώτη και σε σένα. Έχεις διαβάσει τις Νυχτερινές Πτήσεις του? Υπέροχες, όπως και τα edito στην Athens. Είχες δίκιο. Έπρεπε να το διαβάσω αυτό.
Εγώ πειράζει που δεν έχω απαντήσεις, που δεν έχω καμία απάντηση; Που μου αρέσουν τα λάθη μου, που τα ζω έντονα, που τα αγαπάω; Πειράζει λες;

PS. Δε μου αρέσει η μπριζόλα-άνθρωπος. Προτιμώ το σνίτσελ-άνθρωπο. Με τα καρυκεύματα και εκείνη την ωραία κρούστα που κάνει η τριμμένη φρυγανιά. Ξέρεις.
PS2. Πέρυσι πέρασα το καλοκαίρι παρέα με ένα βιβλίο που μου είχες προτείνει. Για φέτος τι λες; Έχεις καμιά ιδέα;

markos-the-gnostic είπε...

εγώ νομίζω ότι το μυστικό της ζωής είναι ο έρωτας, όσες φορές και να έχει καταλήξει οικτρά ή έστω χλιαρά... ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΝΟΗΜΑ
αυτή η αίσθηση και διάθεση που γραφεις να νιώθεις σέξυ με ένα καλοστεκούμενο εγωισμό, δεν μπορώ να φανταστώ μια ποθητή κοπέλα χωρίς αυτά
Τον πίνακα τον ξέρω είναι υπέροχος, δεν δουλεύει όμως το λινκ

weirdo είπε...

Ξέρω εκ των προτέρων τι θα μου απαντήσεις, αλλά θα στο πω για ακόμη μια φορά: δεν νομίζεις πως είναι καιρός να κάνεις καινούρια λάθη;..
Live again
φιλιά
:)

Φράνσις είπε...

@sourgeal::μικρη μου ,εχω πολλα να σου προτείνω! Ολα οσα εγω ακομη δεν εχω κατορθωσει φετος να αογρασω, επειδη η καταραμενη γραφειοκρατια μουστερει κατι φράγκα.Πριν παω στο book list όμως,οχι δεν τις εχω διαβασει τις Νυχτερινες πτησεις του, δεν ξερω γιατι τωρα που επανελαβα γραπτως τον τιτλο, ανατριχιασα! Ειμαι το πλεον ακαταλληλο ατομο να κρινω την αγαπη για τα λαθη σου.Ξερω μονο πως όπως εχει γραψει και η diva, το μεγαλο αλλοθι των λαθών, ειναι οτι διαμορφώνουν την προσωπικοτητά μας.Ουδεν κακον αμιγες καλου ως γνωστον.Ετσι δεν ειναι;Σνιτσελ, γιαμμμμμμ. Εχω επειχειρησει μαι φορα να το φαω τηγανητο.καταστροφη.Χαραμισα λαδι, φρυγανια και τελικα το σνιτσελ κατεληξε εκει που δεν ηθελα να το βαλω-στο φουρνο. Εχω συνταγη διαιτιτικη να σου προτεινω: Βαζεις σνιτσελ κοτοπουλου ή χοιρινου στο φουρνο, ΣΚΕΤΟ αρχικα, χωρις λαδι, η αλατι.Μολις ψηθει η μια πελυρα, το βγαζεις, το αλατιζεις κι απ΄τις δυο πελυρες, και ψηνεις κα ιτη δευτερη.Επαναλαμβανω, ΧΩΡΙΣ ΛΑΔΙ. Μολις το βγαλεις, το "σβηνεις" οπως ειναι καυτο με μπολικο λεμονι. Μπορεις βεβαια εκτος απο αλιτι να του βαλεις και απο το μιγμα μπαχαρικων που εχουν για τα ψητα, ξερεις.Δοκιμασε το και θα δεις πως φτιαχνεις την πιο ολιγοθερμικη μπριζολα της ζωης σου! (λεμε τώρα).Η λιχουδα σας ασπαζεται.Λοιπον, βλιβλια: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΣΠΡΑ-Wilkie Collins(ΕΚΔ. ΗΛΕΚΤΡΑ,2007). Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ-Φλαν Ο' Μπραιαν(εκδ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ,2008). ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ και αλλες ιστοριες μυστηριου-Δάφνη Ντι Μωριέ(εκδ. Μελάνι). Σε ληλευω εκ των προτερων αν τα διαβασεις! Φιλια βρε. Το link ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ πλεον, επλπιζω οτι το εφτιαξα.

@markos-the-gnostic::α ρε marko.Ο καλοστεκουμενος εγωισμος μας εφαγε!! Οσο για το μυστικο της ζωης, συμφωνω απολυτως, και σου θμιζω αυτο που λεει η Σουζάν ιδιοκτητρια του cafe Οι δύο Ανεμομυλοι , στην υπεροχη Αμελί: Η αγαπη, ειναι η καλυτερη αισθητικός... ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ LINK! Ελπιζω δηλαδη. Το εφτιαξα.θα το ελεγξω παλι αργοτερα.

Φράνσις είπε...

@weirdo::μα... κανω βρε γλυκια μου.Θα σου πω σε λίγο...

Kwlogria είπε...

Που είσαι υπέροχε άνθρωπε;!

Φράνσις είπε...

@ΑΝΩΝΥΜΟΣ/Η:: σ'ευχαρσιτω πολυ Αγνωστε/η! Αλλα μαλλον δεν παλευω αρκετά... Αποκαλύψου!

@Kwlogria:: εδω είμαι βρε. Σου'ρχομαι σε λιγο.Μου λειψατε γαμωτι. Δεν ειχα προσβαση σε υπολογιστη γιαυτο. Δεν εφυγα. Ετοιμαζω παρηγορητικο ποστακι. Την βλεπεις την ξεφτιλα μας τοσες μερες ε;