Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Πίσω απ΄την κουρτίνα

Ειναι απο τους αγαπημενους μου πίνακες, και είναι απ΄τα αγαπημενα μου τραγουδια. Δεν έχω να γράψω τίποτα προς το παρόν, επειδη φοβάμαι μην χάσω αυτο που κραταω στα χέρια της ψυχης μου, και μου τη φωτίζει. Ποτέ δεν ξέρουμε τι δράματα παίζονται στα δωματια ενός σπιτιού.Πόση αφόρητη μοναξιά, έμπνευση ή απόλυτη απραξία, ταλανίζουν τους ενοίκους τους. Και έρχεται κάποτε ένας τύπος που τον θεωρουσαν τρελάρα ιδιοφυία, που ήθελε με λυσσα ν'αποτυπώσει στο μουσαμά το φως του ήλιου. Η' την τρυφερότητα που μπορει να αποπνέει ένα μικρο δωματιάκι, με λιτα ξύλινα έπιπλα, κι ενα παραθυρο μεγαλο που καλωσορίζει το φως και το σκοταδι γεναιόδωρα.
Αυτο το ποστακι το ασυναρτητο και καθόλου εμπνευσμενο, είναι χαρισμενο στον exitmusician . Ο οποιος αποδεικνυει οτι οι ιδεες δεν καιγονται, δεν ντυνονται στο απαισιο και ξεκαυλωτο χακί, και οτι η ανθρωπινη θέληση, να προστατεύσεις αυτα που αξίζουν, ειναι η μεγαλυτερη ασπίδα που διαθετουμε. Ειναι δωρακι, ένα δωματιο φωτεινο, σ' αντίθεση με αυτό που κοιμαται τωρα ίσως, ένα δωματιο που προδιαθετει για πρωινους καφεδες με αγαπημενους, δίπλα στο ανοιχτό παραθυρο, με τραγουδαρες σαν αυτή να γεμίζουν τον αέρα και να σε σηκωνουν 6 εκατοστά απ΄το εδαφος. Δε θελω περισσοτερα. 'Εχετε νιωσει ποτε να σας σηκωνει 6 εκατοστά καποιο ισχυρο συναισθημα;
Το μόνο που εχουμε, και το πιστευω αυτο ακραδαντα είναι η αγαπη για συγκεκριμένους ανθρωπους, το μυαλο μας που αμα γουσταρει παιρνει εντελως αναποδες στροφές και δείχνει στους ξεκαύλωτους ποια ειναι η αληθινη ζωή. Αυτή της ξεγνοιασιάς, του παθιασμενου έρωτα, της δημιουργικότητας και της αδράνειας, επειδη έτσι μας αρέσει.Οχι μακρια, να εδώ διπλα μας- σ' ένα φωτεινο, μικρό, δωμάτιο. Προσεξτε μονο καθως μπαινετε- μην πατήσετε τη χαδιαρα γάτα που κόβει κίνηση ανελλιπώς.

auburn kate

( leave your inhibitions at the door.., VINCENT van GOGH-Vincent's bedroom in Arles )