Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Το ' 09 ήρθε με το πλοίο "ΚΩΛΟΧΡΟΝΙΑ"

Αν υπάρχει κάποιο απουσιολόγιο θαμμένο εκεί στο ξέφωτο της Μαλακάσας, όπου σημειώνεται ανελλιπώς ποιοί, άχρηστοι σαν τη αφεντιά μου, αρκούνται σε παρατηρήσεις και κλαψουρίσματα λόγω αποχής, και δεν get their bloody ass there, τότε εγώ θα εχω μείνει σίγουρα από απουσίες. Δεν ρωτάω πόσοι είχατε εισιτήρια για τις 2 ενδιαμεσες μέρες,που τις έφαγε η μαρμαγκα-ακραιο καιρικό φαινόμενο, και πόσοι χορτάσατε και ξεσαλώσατε την πρώτη και τελευταία μερα. Δηλαδή χτες. Γιατί μάλλον θα θρηνήσουμε οθόνες υπολογιστών από συσσωρευμένη οργή, της οποίας τα πρώτα λιθαράκια μπηκανα ήδη απ' την ματαίωση για φετος της εμφανισης των Depeche Mode, και των Franz Ferdinand. Δηλαδή μετά απορούν οι φωστήρες της μουσικής /συναυλιακής βιομηχανίας, γιατί το ελληνικό κοινό είναι αναβλητικό ως προς την αγορα των εισιτηρίων, μπλα, μπλα, ενω στο εξωτερικο αγοραζουν μηνες μπροστά τα εισιτήρια , μπλα, μπλα.
Εμ , πως να τ' αγοράσουν τα ρημαδια τα πανακριβα εισιτήρια κύριοι/ες διοργανωτές, όταν σου πεφτει μία ηλεκτρική καταιγίδα στην κεφάλα και αντί για τα αγαπημενα σου συγκροτήματα, περιμένεις να δεις την ανακοινωση της εταιρείας σχετικά με την τύχη των ευρώπουλων που έσκασες;
'Ημουν βέβαιη πως μας μπήκε θεόστραβα αυτη η χρονιά, εμενα δηλαδή μου μπήκε εντελως στραβά, αλλά με όσα έχουν συμβεί μεχρι τώρα, και οχι μόνο σε συναυλιακό επίπεδο, είμαι πεπεισμένη: το 2009 είναι ΣΚΑΤΟΧΡΟΝΙΑ, κρυπτοδίσεκτη και επικίνδυνη.Κι εχει ουρά ακόμη.
Για να μιλήσουμε σοβαρά- οι Killers "σκοτώθηκαν" από μία αναθεματισμενη χαλαζόπτωση. Η οποια δεν ήταν γκαντεμιά, αλλα συντονισμενη δολιοφθορά εκ μέρους των μεταλλάδων που ήθελαν να παρακολουθήσουν ανενόχλητοι από τα ηχητικά υπολλείματα, τα συγκροτήματα της τέταρτης μέρας του rock wave...
Aστειεύομαι βέβαια! Απόδειξη ότι κλείνω το παρόν ποστάκιον με τους στιχους, μίας τραγουδάρας των SLIPKNOT, των μασκοφόρων, που εμφανιστηκαν χτες βραδυ.Δεν τους ειδα.Η τραγουδάρα όμως θεωρείται απ΄τις πιο "ήπιες" τους, δεδομενου του ήχου τους.
Snuff στην αργκό σημαίνει "τα τινάζω/τα κακαρώνω". Λυπάμαι σε βαθμό εξαϋλωσης, που το άκουσα και το ξανάκουσα προσφατα, προσπαθώντας να μπω στο μυαλό ενος πολυλατρεμενου μου προσώπου, με σκοπό να καταλάβω τι συνομωσίες εξυφαίνουν οι νευρώνες του, μ'αποτελέσματα ολέθρια και ακρως οδυνηρα για τα νεύρα μου. Φοβάμαι πως θα αποτύχω. Διότι δεν είμαι επιστημων του εγκεφάλου- ουτε καν του δικού μου. Μόνο φανατικη θαμώνας του είμαι.

Εύχομαι ν'απολαύσετε την κομματάρα εκ του, συναισθηματικά, ασφαλούς. Μεγάλη υπόθεση.
Το βεβαιώνει ,σε άλλο πλαίσιο μιλώντας, και ο αναλυτής της ανάποδης των ανθρώπων Κωστής Παπαγιώργης: " Άπαξ και σκάσει μακριά από την κεφαλή μας η συμφορά αλλάζει νόημα" και " Ειναι ηδονικο΄να μετέχεις στον πόνο του άλλου χωρίς να τον επωμίζεσαι"...

auburn Kate

(αυτοί είχαν ανεφελο ουρανό, sir LAURENCE ALMA TADEMA- A Dedication to Bacchus )