Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Μαρμελάδα...

Τα βλεπουμε νυχθημερόν. Ενίοτε και στον ύπνο μας. Σ όλα τα μεγέθη και χρώματα. Την λεγόμενη Μεγάλη Βδομάδα, θα θυμηθούμε πόσα ακριβώς υπάρχουν στην Αττική. Ιδιότυποι προσκυνητές, θα "ψέλνουμε" όλοι μαζί ένα βλασφημο τροπάριο που κανένας θεός δεν θα ήθελε ν' ακούσει. Τα καταραμένα αγαπημένα αυτοκίνητα. Λίγα πράγματα με κάνουν έξαλλη- ένα απ'αυτά είναι η αναθεματισμένη κυκλοφοριακή συμφόρηση. Καλά και περίκαλα το λένε οι Αγγλοαμερικάνοι: traffic jam. Αυτό είμαστε- βύσσινα πατημένα μεσα στο αστικό σιρόπι άνευ ζάχαρης. Αναρωτιέμαι ποιό τεράστιο βουλιμικό και αθέατο ον, θα μας καταβροχθίσει.
Εν πάσει περιπτώσει, είμαι "λοξός" άνθρωπος κατά διαπιστώσεις τρίτων, και ως τέτοιος έχω βρει 2 κολπάκια που με σώζουν απ΄τη μετάβαση στο αστυνομικό τμήμα, συνοδεία κατηγοριών για κατά συρροή ανθρωποκτονίες... δυνατή μουσική στ'αυτιά μου, τώρα ροκ, παλιότερα μόνο κλασσική, και στροφή των οφθαλμών στην πινακοθήκη της μνήμης.
Εκεί βρίσκω αυτο που θ'απολαύσετε παρακάτω, και το οποίο με βοηθαέι νάντιμετωπίσω αυτό το χτικιο που λέγεται πήξιμο-στο-δρόμο-κανονική παρελαση.
Πέστε μου ,δεν σας θυμίζει κάτι από αυτό που βιώνουμε κάθε μέρα στη άσφαλτο; Με ασυναγώνιστη ομορφιά όμως. Και τι δε θα'δινα να το έβλεπα στις πραγματικές, γιγαντιαιες, διαστάσεις του. Το πιό αποτελεσματικό φάρμακο βρίσκεται μέσα στο κρανίο μας.
'Οταν διατίθεται στην αγορά, έχει και την παρακάτω μορφή.

auburn kate
( μποτιλιαρισμένοι των αιώνων, ενωθείτε! ΒΕΝΟΖΖΟ GOZZOLI- Procession of the Magi )