Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Πρώτος γύρος...

Φαίνεται πως ανακτήσαμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση ε; Η κυρία ελληνική κυβέρνηση, όρθωσε το ανάστημά της και ξεστόμισε ένα ξερό όχι, ασκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας(aka veto) και τσάντισε τόσο πολύ τους Σκοπιανούς που μάζεψαν τα κουβαδάκια τους και επέστρεψαν μουτρωμένοι στο σπιτάκι τους.
Δεν ξέρω αν αυτό ειναι τελικά για καλό, επειδή οπως ίσως γνωρίζετε το θεμα δεν έκλεισε, θα ξανασυζητηθεί κατά το φθινοπωρο( δηλαδή μετά τους καύσωνες, μετά τα "μπάνια του λαού", μετά την Αυγουστιάτικη ραστώνη). Εύχομαι ,πραγματικά, τότε να μην έχουμε τίποτα στιχομυθίες του τύπου: " εντάξει, κάνατε τό ανοιξιάτικο κομμάτι σας, δεχτείτε τώρα την ένταξη της FYROM χωρίς πολλά πολλά, για να μην έχουμε άλλα..." Εννοειται βεβαίως πως σε καμία περίπτωση δεν θα διατυπωθεί έτσι. Ο πολιτισμός μας έχει νομίζω ένα αξιοθαύμαστο και εξέχον χαρακτηριστικό: σε σφάζει με το γάντι, σε απομονώνει χωρίς να το αντιληφθείς, σε στιγματίζει με κομψά διατυπωμένες ύβρεις, και εκτοξεύει ρατσισμό, και άλλα ομοιοκατάληκτα, με σνομπ και clean ύφος... έτσι;
Κατι μου βρωμαει σ'αυτή την ιστορία ρε παιδιά, και μακάρι ν'αποδειχτώ καχύποπτη απλώς.
Εν πάσει περιπτώσει, η παρακάτω τραγουδάρα, αφιερωμένη εξαιρετικά στους πολιτικούς μας. Επειδή όταν ο κόσμος είναι η κολαση, το εγώ μας είναι ο μόνος προσιτός παράδεισος.
self-esteem των OFFSPRING

auburn Kate

(μία διαχρονική "αξία"-ο αυλικός, RAPHAEL- Portrait of Baltassare Castiglione )