Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Μικροαστικά δράματα

Είχα σκοπό ν'ανεβάσω κάτι γιαυτήν την ιλαροτραγωδία χρώματος "video blue" που έχει καταλάβει όλα τα ΜουΜουΕ, εδώ και μερικές εβδομάδες. Αλλά μία κουβέντα που ειχα χτες βράδυ με καποιον πολύ αγαπημένο μου, μ΄εκανε ν'αλλάξω γνώμη.Αρκετά ασχοληθήκαμε(;) με τις μπουγελόφατσες που γκομενίζουν, χόρτασε το ματι μας με μύστακες μεγέθους Salvador Dali, που στεφανώνουν προγούλια, μπάκα και φαλάκρα που θα έλεγε κι ο Τατσόπουλος. Αει σιχτιρ πιά. Ας επιδοτήσει επιτελους το ελληνικο κράτος την πορνό βιομηχανία, αφού αυτο που αντελήφθην εγώ μέχρι στιγμής ειναι οτι ολοι χωράνε στο σεξ ρε παιδιά. 'Ολοι βολεύονται.Μωρε κι ας είσαι μπουγαδοκοφινο, τριχωτό ον που έμεινε στασιμο στην εποχή του ανθρώπου του Κρο Μανιόν,όλο και κάτι θα βρεθεί και για σένα. Να ας πούμε αν κοιταχτούμε όλοι στον καθρέφτη μας, θα συνειδητοποιήσουμε την ομορφιά μας.Μιά ματιά στις πρόσφατες φυλλάδες, για σύγκριση αρκεί... Αυτο δεν μας διδάσκουν και τα "ασεμνα" έργα τόσα χρόνια; 'Αμα σε καταλάβει η πανίσχυρη libido, δεν βλέπεις τίποτα... Η' τουλάχιστον δεν βλέπεις με την ιδια αυστηρότητα που θα έβλεπες υπο άλλες συνθήκες.
Αει σιχτιρ λοιπόν, επειδή σαν πολύ εχουμε στομώσει μου φαίνεται απ΄τη ασχήμια, φυσιογνωμική και Ηθική και Πολιτική.
Προτεινω να ξεκουράσετε τη ματιά σας κοιτάζοντας εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ για μερικά αληθινά, θελω να πιστεύω, όμορφα προσωπα. 'Αντε γιατί σαν πολύ μου φαίνεται ασχολουμαστε με τα ξενοπηδήματα(για να μην ασχολούμαστε με τους αποχαρακτηρισμούς αρχαίων και το παραδάκι) ισχυρών ανδρών και απελπισμένων γυναικών.

auburn Kate

( και μία εικαστική καλλονή, JOHN W. WATERHOUSE- Chalk study for The Lady Clare )