Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Διυποκειμενικότητα

Aκούστε αυτό το τραγούδι και διαβάστε προσεκτικά τους στίχους του. Οχι, δεν γράφω οδηγίες προς ναυτιλομένους, θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτον τον εκμαυλισμό.
Μετά σκεφτειτε πόσα γραμματα έχει η λέξη λαγνεία . Ναι, είναι οσα και οι μέρες της εβδομάδας.
Μήπως η απόλυτη συμφιλίωση σάρκας και πνεύματος έρχεται απ΄τον δρόμο της γραμματικής;

Συμβουλή για μαζοχιστές: αν αντέχετε ξεφυλλιστε το λεύκωμα του FRANK de MULDER - Senses (εκδ. TENEUES, 2007). Βοήθειά σας!

auburn Kate
( μία άλλη εκδοχή της ΔΑΝΑΗΣ του Klimt(;), MILO MANARA )

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

"Φιλόπτωχον ταμείον"

Αντί να σας πρήξω το κεφάλι, το σηκώτι και άλλα ζωτικά σας όργανα, με το ότι δεν μπορώ να γραψω εδώ και μέρες, λόγω κάκιστης διάθεσης- πιό κάκιστης δε γίνεται- αλλά κυρίως λόγω έλλειψης αυτου του ζωογόνου κλικ στο οτιδήποτε, που θα μου εδινε επαρκες κίνητρο να κρεμασω κατι άξιο προσοχής στα μανταλάκια του μπλογκοπερίπτερου, σκέφτηκα να το αντιστρέψω σήμερα.
Πείτε μου εσείς , τι σας στοιχειώνει αυτές τις μέρες. Τι σας τρώει τα σωθικά, μασκαρεύεται σε υπερωριακή δουλειά(και μάλιστα δουλεία), σκόρπισμα σε ανούσιες μαλακίες, κατανάλωση τεραστίων ποσοτήτων σοκολάτας, αγορές άχρηστων και τελικά όχι τόσο επιθυμητών πραγματων, και σας βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα πάνω απ΄τον καθρέφτη(ναι εκεί κοντά στα σποτάκια κρύβεται), όταν έρχεται η στιγμή να καληνυχτίσετε τον εαυτό σας. Και να τον παρηγορήσετε αγκαλιάζοντάς τον για πολλοστή φορά.
Η' αντιθέτως, τι σας σηκώνει 6 εκατοστά απ΄το έδαφος, φουσκώνει την καρδιά σας σαν μπαλόνι κόκκινο και τη στέλνει να (σας) κοιτάξει από ψηλά.
Θυμάστε τον κύριο Keating όταν ξαμόλυσε τους νεαρούς μελλοντικούς ηγέτες/επιχειρηματίες, για πρώτη φορά στο γρασίδι, για να παίξουν ποδόσφαιρο, με υπόκρουση την "Ωδή στη χαρά" του Μπετόβεν; Για τέτοια χαρά-αερόστατο σας μιλώ.
Δείτε το σαν σύνοψη της καθημερινοτητάς σας, δοσμένη με καλλιέπεια και στιλ. Αλλωστε δεν είμαι εξομολόγος.

Η απορία του μήνα/χρονιάς/ζωής: Γιατι στο διάβολο, πρεπει οι ανθρώπινες σχέσεις να είναι ΠΑΝΤΑ τοσο περίπλοκες; Και γιατί τ'αρσενικα είναι τόσο γοητευτικά μεν, μαμούχαλα όντα δε; Guys παραδεχτείτο το !(και δεν εννοώ τα περί γοητείας -:))))

My dear blog-mates, you're on...

auburn Kate

(είμαι όλη αυτιά, JEAN AUGUSTE DOMINIQUE INGRES-Portrait of Madame de Senonnes )

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Καύσιμο φιλικό προς το περιβάλλον

Ο Coleridge πίστευε ότι το συναίσθημα "είναι ο τόνος , η ατμόσφαιρα, το ύφος και το βάθος του ίδιου του κόσμου".
Για μένα είναι επιπρόσθετα το χαρακτηριστικό που διακρίνει έναν άνθρωπο-σαν καμωμένο από σαντιγύ, φραμπουάζ και ζεστή σοκολάτα, από έναν άλλο σκέτο ζώον , βόδι, γομάρι σε δύο πόδια, κ.λ.π.
Αυτό, που όταν φοράει το ρούχο του πάθους, είναι και το μοναδικό ένδυμα του παθιασμένου. Μιάς και ο παθιασμένος, κατά τον Κ. Παπαγιώργη, είναι ο μόνος που κυκλοφορεί γυμνός χωρίς μάσκα, ανάμεσα στους μασκαράδες.
Αν τον ερμηνεύω σωστά, ίσως επειδή τολμάει ν' αφεθεί στην ιδιότητα του θύματος. Και ν'απλωθεί σαν το ζυμάρι. Το ζυμάρι όσο πιό πολύ απλώνεται, τόσο λεπταίνει. Κινδυνεύει να σπάσει ανά πάσα στιγμή.
"Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς το πάθος; Μιά άμορφη μάζα που κυλιέται στη λάσπη και βαδίζει τυφλά προς το θάνατο".
Αυτά λέει περίπου, η Ισαβέλλα- μάγισσα στον εραστη της Αλβέρτο. Αθήνα, 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, γερμανική κατοχή.
Αθήνα, Οκτώβριος 2008, "σφαγή" του Βατοπαιδίου. Εκείνος , της λείπει αφόρητα. Εκείνη, βαδίζει με ανυπομονησία στη Σταδίου. Αδημονεί να παρει τα "φάρμακά" της απ΄το φαρμακείο Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ.
Ο μόνος αποτελεσματικός και ψυχοσωτήριος τρόπος να διάγεις βίο αξιοπρεπή, όταν το συναίσθημα σ' εχει κουρελιάσει, είναι να κρυφτείς στο κάστρο του αντίποδά του: το πνεύμα.

Και για την επαναφορά της ισορροπίας και την αποφυγή του εν ζωή θανάτου, ακούστε αν θέλετε/αντέχετε, αυτό (από KOOKS ) και αυτό ( από SHINE DOWN ). 'Αξια δείγματα, πιστεύω, του είδους τραγουδάρα.
Αυτό που μας κρατάει ζωντανούς σίγουρα ΔΕΝ είναι το χειροκρότημα.

auburn Kate

( από τον 17ο αιώνα κρατάει η αμφιβολία για το φύλο του συγκεκριμένου λαουτάρη. Βέβαιο όμως είναι, τι τραγουδάει- ένα μαδριγάλιο Φλαμανδού συνθέτη με τίτλο Voi sapete ch [io v' amo] : ξερετε ότι σας αγαπώ , MICHELANGELO MERISI da CARAVAGGIO- The Lute-Player
και για να μην πάει μονόπαντα η ζυγαριά, ORAZIO GENTILESCHI- Female lute-player )