Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Μαρμελάδα...

Τα βλεπουμε νυχθημερόν. Ενίοτε και στον ύπνο μας. Σ όλα τα μεγέθη και χρώματα. Την λεγόμενη Μεγάλη Βδομάδα, θα θυμηθούμε πόσα ακριβώς υπάρχουν στην Αττική. Ιδιότυποι προσκυνητές, θα "ψέλνουμε" όλοι μαζί ένα βλασφημο τροπάριο που κανένας θεός δεν θα ήθελε ν' ακούσει. Τα καταραμένα αγαπημένα αυτοκίνητα. Λίγα πράγματα με κάνουν έξαλλη- ένα απ'αυτά είναι η αναθεματισμένη κυκλοφοριακή συμφόρηση. Καλά και περίκαλα το λένε οι Αγγλοαμερικάνοι: traffic jam. Αυτό είμαστε- βύσσινα πατημένα μεσα στο αστικό σιρόπι άνευ ζάχαρης. Αναρωτιέμαι ποιό τεράστιο βουλιμικό και αθέατο ον, θα μας καταβροχθίσει.
Εν πάσει περιπτώσει, είμαι "λοξός" άνθρωπος κατά διαπιστώσεις τρίτων, και ως τέτοιος έχω βρει 2 κολπάκια που με σώζουν απ΄τη μετάβαση στο αστυνομικό τμήμα, συνοδεία κατηγοριών για κατά συρροή ανθρωποκτονίες... δυνατή μουσική στ'αυτιά μου, τώρα ροκ, παλιότερα μόνο κλασσική, και στροφή των οφθαλμών στην πινακοθήκη της μνήμης.
Εκεί βρίσκω αυτο που θ'απολαύσετε παρακάτω, και το οποίο με βοηθαέι νάντιμετωπίσω αυτό το χτικιο που λέγεται πήξιμο-στο-δρόμο-κανονική παρελαση.
Πέστε μου ,δεν σας θυμίζει κάτι από αυτό που βιώνουμε κάθε μέρα στη άσφαλτο; Με ασυναγώνιστη ομορφιά όμως. Και τι δε θα'δινα να το έβλεπα στις πραγματικές, γιγαντιαιες, διαστάσεις του. Το πιό αποτελεσματικό φάρμακο βρίσκεται μέσα στο κρανίο μας.
'Οταν διατίθεται στην αγορά, έχει και την παρακάτω μορφή.

auburn kate
( μποτιλιαρισμένοι των αιώνων, ενωθείτε! ΒΕΝΟΖΖΟ GOZZOLI- Procession of the Magi )

Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Σιγαστήρας

Επειδή πολλή παρλαπίπα εχει πέσει στο " μικρό ελληνικο χωριό" , το οποίο απειλουν οι μοχθηροί σχιστομάτηδες(;), ή καποιος άλλος σκοτεινός εχθρός τον οποίο ακομη δεν γνωρίσουμε αλλα θα εφεύρουμε , αν χρειαστεί, εντός των επόμενων ημερών;
Γνωρίζετε υποθέτω, ποιο μπορει να είναι το επόμενο μεγάλο σκάνδαλο με απόχρωση αναβολική, έτσι; Οτι και το Εuro το πήραμε ντοπαρισμένοι !!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΥΠΟΝΟΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΙΚΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΣΙΚΕ ΘΡΙΑΜΒΟΣ, απλώς.
Γιαυτό λοιπόν, προτείνω το μόνο φάρμακο στην μπουρδολογία και τον θόρυβο. Κλίνουμε το κεφάλι προς τα κάτω, ή προς τα πάνω, αν ετσι γουστάρετε, και έχουμε τα χέρια μπροστά μας( όχι, δεν πρόκειται να δώσω οδηγιες για την εξάσκηση του κάτω κεφαλιού, αλλά του πάνω! )
Διάβασμα εννοώ αγαπητά μου μπλογκάκια. Σιωπηλό και κατά μόνας διαβασμα. Το σώμα μπορεί να χαμηλώνει, αλλα το πνευμα γίνεται, ως γνωστόν, μέγα. Τι σου κάνει το έντυπο γαλατάκι!
Οπότε, ριξτε τις ματιές σας στον παρακάτω πίνακα. Απόλυτα και εφιαλτικά συμμετρικός κατα τη γνώμη μου. Απ΄την μάλλον θρησκευόμενη παιδίσκη κρατάω μόνο την προσήλωση.
Το τι ιδέες θα φυτέψετε στο κεφαλι σας είναι έκφανση της αυτοδιάθεσής σας.
Α! και να δείτε ποσο πιο αποενοχοποιημένα καταβροχθίζετε εκεινο το παγωτάκι που εχετε βαλει στο μάτι. Πως το έλεγε ο Σικελιανός; "Τρώω για να κάνω την ύλη πνέμα"

auburn Kate
( "study to be quiet"... , GUSTAV ADOLPH HENNIG- Reading Girl )

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

The Love debate

Η εξομολόγηση: " Ανήκω σ' έναν άντρα και δεν φοβάμαι τίποτα τόσο όσο τη μέρα που θα μ'επιστρέψει σε μένα". Ε.Η.ΗΕΙΝΕ- Το κολιέ του περιστεριού

Η προειδοποίηση: " Πρόσεξε καλά μην χαθείς μέσα στην προσωπικότητα του άλλου- είτε άντρας είναι αυτός είτε γυναίκα ". ΣΚΟΤ ΦΙΤΖΕΡΑΛΝΤ

Η διακήρυξη: " Κανείς δεν είναι κανενός / κι εγώ είμαι η Ελένη ". Στίχος ελληνικού τραγουδιού

Η επόμενη, συμφιλιωτική ή διχαστική, ατάκα είναι δική σας. I rest my case..


auburn Kate

(σε μένα μιλάτε; JAN VERMEER- Girl with a pearl earring )

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Πρώτος γύρος...

Φαίνεται πως ανακτήσαμε την εθνική μας αυτοπεποίθηση ε; Η κυρία ελληνική κυβέρνηση, όρθωσε το ανάστημά της και ξεστόμισε ένα ξερό όχι, ασκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας(aka veto) και τσάντισε τόσο πολύ τους Σκοπιανούς που μάζεψαν τα κουβαδάκια τους και επέστρεψαν μουτρωμένοι στο σπιτάκι τους.
Δεν ξέρω αν αυτό ειναι τελικά για καλό, επειδή οπως ίσως γνωρίζετε το θεμα δεν έκλεισε, θα ξανασυζητηθεί κατά το φθινοπωρο( δηλαδή μετά τους καύσωνες, μετά τα "μπάνια του λαού", μετά την Αυγουστιάτικη ραστώνη). Εύχομαι ,πραγματικά, τότε να μην έχουμε τίποτα στιχομυθίες του τύπου: " εντάξει, κάνατε τό ανοιξιάτικο κομμάτι σας, δεχτείτε τώρα την ένταξη της FYROM χωρίς πολλά πολλά, για να μην έχουμε άλλα..." Εννοειται βεβαίως πως σε καμία περίπτωση δεν θα διατυπωθεί έτσι. Ο πολιτισμός μας έχει νομίζω ένα αξιοθαύμαστο και εξέχον χαρακτηριστικό: σε σφάζει με το γάντι, σε απομονώνει χωρίς να το αντιληφθείς, σε στιγματίζει με κομψά διατυπωμένες ύβρεις, και εκτοξεύει ρατσισμό, και άλλα ομοιοκατάληκτα, με σνομπ και clean ύφος... έτσι;
Κατι μου βρωμαει σ'αυτή την ιστορία ρε παιδιά, και μακάρι ν'αποδειχτώ καχύποπτη απλώς.
Εν πάσει περιπτώσει, η παρακάτω τραγουδάρα, αφιερωμένη εξαιρετικά στους πολιτικούς μας. Επειδή όταν ο κόσμος είναι η κολαση, το εγώ μας είναι ο μόνος προσιτός παράδεισος.
self-esteem των OFFSPRING

auburn Kate

(μία διαχρονική "αξία"-ο αυλικός, RAPHAEL- Portrait of Baltassare Castiglione )

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Men break (ή πως μία φυλακή απεικονίζει τα ισχύοντα)

Πλέον είμαι νοεφώτιστη του Prison Break, αδέρφια. Αναγκαστικά λούζομαι καθε βραδυ τις διαφημίσεις των χορηγών, μη χέσω, αφού έχει αρχίσει βεβαίως το επεισόδιο, και τις πανηλίθιες σειρές που προβάλλει το κανάλι...της κεραίας(τ' όνομά μου είναι antenna ) πριν κατορθώσω να καρφώσω τα μυωπικά μου μάτια στις περιπέτειες του αδικοκαταδικασμένου σε θάνατο, μπρατσαρά/γλόμπου/αδελφού/πατέρα και εσχάτως φυγά Λίνκολν Μπάροουζ μετά του ΤΕΚΝΟΥ αδελφουλη του Μαικλ Σκόφιλντ. Ξέρω, ξέρω, "μωρέ τώρα ξύπνησες εσύ; Εμεις ήδη τελειώσαμε και τον τρίτο κύκλο" κ.λ.π. κ.λ.π.
Ο οποίος τρίτος κύκλος βεβαίως προβάλλεται μόνο στας Αμερικάς και ουχί εδώ, εδώ προβαλλεται ο δεύτερος κύκλος και αν εχεις υπομονή μηδενική οπως εγώ και έχεις λυσσαξει να δεις τι γίνεται επιτέλους με τον σύγχρονο Ιαβέρη- Αλεξάντερ Μαχόνι( αυτοκτονεί ή τον αυτοκτονούν;) ή με την ωραία πρώην junkie, νυν ιατρό και συνεργό στην απόδραση των κρατουμένων, Σάρα Τανγκρέντι, ή με το σούπερ πανέμορφο αδελφούλη Μαικλ, θα πάθει εγκεφαλικό λόγω συγκίνησης που ξαναείδε τον daddy, ή όχι, πρέπει να κανεις μετάνοιες στα video-clubs της γειτονιάς σου και της ευρύτερης περιοχής, για να σου εξασφαλίσουν τις κόπιες των υπόλοιπων επεισοδίων του δεύτερου κύκλου. Διότι αγαπητοί μου η εύρεση ξενοίκιαστου του εν λόγω κύκλου την σήμερον ημέρα είναι πιό απίθανη απ΄το να σου κοπει το τηλέφωνο για μιά βδομάδα ή να πάθεις έγκαυμα πρώτου βαθμού( άντε δεύτερου) ενω τηγανίζεις πιπεριες- κέρατα.
Απ' όσα λοιπόν επεισόδια έχω αξιωθεί να παρακολουθήσω μεχρι στιγμής εχω βγαλει 3 συμπεράσματα:
- ότι αυτό που έχει σημασία τελικά είναι η αγαπη και οι συναισθηματικοί δεσμοί μας με συγκεκριμένους ανθρώπους ( τώρα βέβαια, όταν αυτοι οι άνθρωποι τυχαίνει να είναι και τσογλάνια, εχουμε ένα προβληματάκι, γιατί ακόμη δεν εχουμε καταλήξει αν η αγάπη είναι η υπέρτατη αρετή...)

- ότι τα Αμερικανάκια εχουν ψύχωση βαρύτατης μορφής με τις θεωρίες συνομωσίας( ακόμη και οταν τις ρετουσάρουν προς το πιό πολιτικώς ορθόν,βλέπε γυναίκα Πρόεδρος των Η.Π.Α στην εν λογω σειρά, η οποία όμως εχει πισω της άντρες "προισταμένους";) Ανησυχώ πολυ μήπως όλα αυτά τα καλογραμμένα αν μη τι άλλο σενάρια, δεν κάνουν τίποτ' άλλο απ΄το να μας εξοικειώνουν με τον λυκο του παραμυθιού, σε τέτοιο βαθμό ώστε όταν πραγματικά συμβάινουν αυτά τα εξωφρενικά σενάρια, να τα κοιτάζουμε απαθείς ως άλλες αγελάδες. Για θυμηθείτε πως αντέδρασαν οι χωρικοί όταν πλάκωσε ο αληθινός λύκος και είχαν στο μεταξύ πήξει στις ψεύτικες κραυγές του Πέτρου...

- και τρίτον, ότι κι εδώ όπως και στην αληθινή ζωή οι γυναικες ξελασπώνουν τ'αρσενικά, τους βγάζουν απ΄τη φυλακή, τους προμηθεύουν τα οχήματα για να την κάνουν κατσίκα, και πάει λέγοντας. Α! και αποτελούν και πρόθυμες καβάτζες για τις "ξεπέτες". Οπότε ως φόρος τιμής στα αφανή ως επί το πλείστον, θηλυκά του Prison Break, δωράκι ο παρακάτω πίνακας. 'Ετσι , για να μην ξεχνιόμαστε.

auburn Kate

(ξυπόλητο "ιππικό", sir JOHN EVERETT MILLAIS- The Order of Release )