Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Τ'αυτονόητα(;)

Μη σκιάζεστε απ΄τον βαρύγδουπα κοινότοπο τίτλο. Μάλλον έχω προσβληθεί απ΄την ετήσια νόσο που λέγεται Οξεία Χριστουγεννιάτικη Συναισθηματική Υπερφόρτιση.Παρόλ' αυτά δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο-να είσαι συναισθηματικά ξέχειλος και να προσφέρονται πολλοί "υδραυλικοί" να κάνουν την σωτήρια άντληση των ψυχικών υδάτων; Η' να έχεις γίνει ολόκληρος ένα στόμα που χασκει απ΄την πείνα, συναισθηματική πάντα, και να μη βρίσκεις ούτε κολυμπηθρόξυλο ανταπόκρισης;
Βλακώδες δίλλημα. Και τα δυό χάλια είναι. Ο Αριστοτέλης τώρα δικαιώνεται, υπερβολή απ΄τη μιά, έλλειψη απ΄την άλλη.
Δεν ξέρω τι να σας ευχηθώ για το Χριστούγεννο. Οι χιλιοειπωμένες ευχές έχουν ένα σοβαρό μειονέκτημα για μένα- Σκυλοβαριέμαι να τις εκφέρω επειδή έχω κουραστεί να τις ακούω! Ε, είμαι ούφο τι να κάνω;Μου φαίνεται πάντως ότι ως είδος είμαστε άρρηκτα δεμένοι με τα στοιχειώδη, τα απαραίτητα για να νιώθουμε πραγματικά καλά. Και ποιά είναι αυτά;
Να μπορούμε να στηριζόμαστε άφοβα στα ποδαράκια μας και να μην εξαρτώμαστε από φάρμακα , γιατρούς κι άλλα συναφή κρυπτοπατερναλιστικά. Να έχουμε αρκετά χρήματα ώστε να μην καρδιοχτυπούμε όταν διασταυρωνόμαστε με ζητιάνο. Και να έχουμε αγαπημένους τριγύρω, που λειτουργούν ως απαλές μαξιλάρες οι οποίες μας κανακεύουν τρυφερά όταν το έξω δαγκώνει μεχρι αιμορραγίας. Η Αγία Τριάδα δηλαδή! Βοήθειά μας.
Σας εύχομαι λοιπον να αφηνιασετε αρκούντως. Εγώ πάντως, για αρχή , θα ξαναξετινάξω τον κινηματογράφο. 'Ηρθαν τα έργα που περίμενα πως και πως. Εξιλέωση, Το αστέρι του Βορρά, και Το Ορφανοτροφείο . Τέλεια.
Σας φιλώ και καλά να περάσουμε παιδάκια.

auburn Kate

(για το πιο καλικατζάρικο κάλαντο κάντε κλικ εδώ παρακαλώ, SEX PISTOLS-jingle bells)
και το απαραίτητο εικαστικό μας, ARIEL ROSENKRANTZ- Christmas Night )