Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Σας τρατάρουμε για τα 100

Σιχαίνομαι τις γιορτές ,τα γενέθλια, τα πανηγύρια και τα λοιπά. 'Οταν έχω τις μαύρες μου. Δηλαδή τις 300 μέρες απ΄τις 365! Αλλά τώρα πρόκειται για ειδική περίπτωση. Πως το καταφερα και εφτασα τα 100 ποστς δεν γνωρίζω. Κι ένας λόγος που το εκανα αυτό είναι οτι υπαρχουν καποιοι, εσείς δηλαδή, που μου κάνετε την τιμή και με διαβάζετε. Επισης ενας αλλος λογος είναι εντελως συγκυριακος. Είναι η σημερινή κωλομέρα με τη βρόχα που μου σπαει τα νεύρα και με κανει να σκέφτομαι πως όχι μόνο ο καλός καπετάνιος φαίνεται στη φουρτούνα, αλλα και η φτώχεια " γυαλιζει" περισσότερο στη νεροποντή. Να είσαι μετανάστης ας πούμε, να ζεις με άλλους 10 σε μία τρώγλη στην Αγησιλάου ας πούμε, και να κουβαλάς τούβλα μεσα στη βρόχα, μη φορώντας γάντια τουλάχιστον για να προστατεύσεις τα χέρια σου, να παίρνεις ψίχουλα και να ζηλεύεις τον φραγκάτο που περναει μπροστά απ΄την οικοδομή με το ασφαλές, κατά τεκμήριο, και αστραφτερό αυτοκίνητο. Η να είσαι έγκυος, με την κοιλιά έτοιμη να εκραγεί, να μην έχεις αυτοκινητο, και να αναγκάζεσαι να περιμένεις τα κωλολεωφορεία της ΕΘΕΛ τα οποία πως γίνεται πάντα όταν βρέχει, πάντα όμως, και έχουν προβλήματα, καθυστερούν, περνανε από τις στάσεις προκλητικά με την επιγραφή ΕΚΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ενώ εσύ εχεις γίνει ήδη λούτσα, γιατι ρίχνει τραπεζαρίες, μενεις μακρια και μέχρι να φτασεις στον προορισμό σου είσαι η ζωντανή απόδειξη ότι το ανθρώπινο είδος οταν γίνεται μουσκίδι δεν μπαίνει στο πλύσιμο... Και το καλύτερο; Φοβασαι ν' αρρωστήσεις, φοβασαι μην αρρωστήσεις μ'αυτόν τον άθλιο καιρό, επειδή εισαι τύποις ή κατ'ουσίαν ανασφάλιστος και δεν έχεις λεφτά για φάρμακα, ή για καινούργιες μπότες , επειδή οι υπάρχουσες ήπιαν τόσο νερό που έσκασαν πιά, κυριολεκτικά. Και δεν τα λεω αυτά εκ του ασφαλούς, ουτε η κυρία Β. είμαι, ούτε ο κύριος Κ. ούτε ο κύριος Λ., μεγαλοδικηγόροι και σίγουρα οχι επισκέπτοντες το τρισάθλιο Ταμείο Προνοίας( πορνείας το λέει μια συνάδελφός μου) Δικηγόρων Αθηνών. Γιαυτο λοιπόν και επειδή συγκινήθηκα και
είμαι και αμετανόητη γλυκατζού, σας κερναω διαδικτυακά γλυκάκια. Γιατι μάλλον εκείνη η διαφήμιση για τις σκυλοτροφές είχε δίκιο:( κατά παράφραση) το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ξεγυρισμένα θεϊκά γλυκά και αγάπη. Ααααααχχ! Φατε ελεύθερα και κυρίως αποενοχοποιημένα.
Εχουμε και λέμε λοιπόν:

Για λυσσασμένους σοκολατολάτρεις, και δη της σκούρας σοκολάτας, όπως η αφεντιά μου, εδώ κι εδώ.

Για σοκολατομανείς που προσπαθούν να εξαπατήσουν τη συνείδησή τους( " καλέ εγω δεν τρωω βούτυρα, και σοκολάτα και σαντιγύ, μονο με φρουτα τη βγάζω") ορίστε .

Για οπαδούς της λευκής και άσπιλης σοκολάτας, ορμάτε .

Αυτο το αφησα τελευταίο. Το καλό μου χερουβειμ που πετάει χαμηλά δεν τρωει γλυκά, οπότε αυτό το ψητό πουλί που το λένε γαλοπούλα(μπλιαχ) είναι δικό σου Σπυρούλη μου, enjoy!



Thanks guys


auburn Kate