Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007

'Ολα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει

Μικρό ποστ.Πολύ μικρό. Το λόγο εχει ενα τραγουδι.ΤΟ τραγούδι, τουλάχιστον για μένα, για αυτή την περίοδο που ζω, είναι το love hurts. Δράστες; Οι INCUBUS. Ονομασία των καθ' υπνους δαιμόνων, αρσενικου γένους, οι οποίοι αρέσκονταν να συνουσιάζονται με παρθένες... Και για την ισορροπια του τρόμου, υπήρχε και θηλυκο αντίστοιχο, οι succubus. να με συγχωρήσουν οι τυχόν λατινιστές της blogοσφαιρας, γραφω άρθρο στον πληθυντικο ενώ αν δεν κάνω λάθος η ονομασία που παραθέτω είναι ενικού αριθμού, έ; Ποιητική αδεία!! Eίναι το τρίτο της τετράδας τραγουδιών που λατρεύω.Τα υπολοιπα; creep, through glass, again. Εκτος του creep για τα υπόλοιπα εχω ανεβασει ποστ, τετοια μούρλα.
Δεν μπορώ να γράψω άλλο, συγχωρήστε με.Πενθώ, όχι για θάνατο, αλλά για ατολμία. 'Οχι δική μου, άλλου. Που δημιουργεί ένα τείχος τόσο ψηλό που μόνο ενας γερός άλτης μπορεί να το υπερπηδήσει. θα το τολμήσω, ετσι κι αλλιώς στη γη σπανιως πατάω. Έχω προπονηθεί αρκετά στα άλματα. Είμαι εδώ , φύλακας της Αθήνας. 'Οσοι αμετανόητοι κάτοικοι της τσιμεντούπολης, είστε ευπρόσδεκτοι εδώ. Για τους αγαπημένους του blog δεν κανω ξεχωριστή πρόσκληση, το ξέρουν πως η " πόρτα" μου είναι πάντα προσιτή, ακόμη κι όταν έχει τις κλειστές της.
Μπείτε εδώ, τουλάχιστον για τους στίχους, του προσωπικού μου ύμνου. Σας ζητώ συγγνώμη που δεν ξέρω πως να το κανω να τραγουδήσει για ν'ακούσετε την υπέροχη,ξυράφι στην ψυχή, κατ΄εμέ, μελωδία.Ακούστε το, σας ικετεύω. 'Οταν το ροκ ξέρει πως να μιλάει για άρρητα πράγματα.


auburn Kate

(χωρίς λόγια, L.PLATO- passion )