Δευτέρα 16 Απριλίου 2007

ΜΑΚΡΙΑ....


Αφιερωμένο σε όλους τους ορκισμένους πατερναλιστές, αυταρχικούς, θρησκόληπτους,καταπιεσμένους και πάει λέγοντας. Οταν νιώθετε να συνθλίβεστε από το βάρος της καθημερινότητας και να μην μπορείτε να προφέρετε τη μαγική λέξη "όχι", να κοιτάζετε με ευλαβεια αυτό τον πίνακα, και σίγουρα τ' αντισώματα της εξέγερσης και της αντίρρησης δεν θ' αργήσουν ν' αναπτυχθούν. Η μονη "χρησιμοτητα" ύπαρξης τέτοιων ανθρώπων είναι η διαρκής υπενθύμιση του τί πρέπει ν' αποφεύγουμε.
Τους χρειαζομαστε για να ενδυναμώνονται οι αντιστάσεις μας. Σα να επιδιδόμαστε σε άρση βαρών... διανοητικών και ηθικών.


auburn Kate
(εικονα: GRANT WOOD- American Gothic, πηγή: www.kuhse.com/artist.htm)

ΑΚΡΑΣΙΑ...


Στο soundtrack της ταινίας The Hours ένα κομμάτι έχει τον τίτλο I'm going to make a cake.
Το κλικ που έγινε μέσα μου ακούγοντάς το ήταν αρκετά δυνατό ώστε να με κανει να μιμηθώ τη Laura Brown της ταινίας, η οποία αποφασίζει να υποδυθεί για τελευταία φορά το ρόλο της χαρωπής, τρυφερής μαγείρισας/συζύγου/μητέρας/ξεματιάστρας/ερωμένης/νοσοκόμας κ.λ.π. φτιάχνοντας ένα αποχαιρετιστήριο γλυκό. Το γεγονός της επιτυχίας του εγχειρήματός μου, αποτελεί εγγύηση για τη σωματικη ακεραιότητα όσων επίδοξων αποφασίσουν να το υλοποιήσουν και να το καταναλώσουν.
Κατέβασα άφθονα "καντήλια" βεβαίως, αλλά χάρηκα που εδραιώθηκε , μέσω της ταλαιπωρίας μου, η απόφασή μου να διαπρέπω στα του πνεύματος και όχι στα της κουζίνας (ευσεβείς πόθοι...).
Ιδού λοιπόν η αυτοσχέδια συνταγή της υπομονής (χρειάζεται αρκετή τέτοια, δυστυχώς):

Υλικά: 1 πακέτο έτοιμο τριπλό παντεσπάνι με γεύση σοκολάτας "Frau Lisa", 1 κονσέρβα βύσσινο "ΚΥΚΝΟΣ", 2 πλάκες σοκολάτα κουβερτούρα "ΙΟΝ", 1 μπουκάλι έτοιμη σαντιγύ λευκή.
Εκτέλεση: Στραγγίζετε τα βύσσινα από το σιρόπι τους, το οποίο κρατάτε και τα κοβετε στη μέση-(όχι ζαβολιές, όλα τα βύσσινα). Πάιρνετε τον πρώτο δίσκο απ΄το παντεσπάνι, τον βρέχετε προσεκτικά με σιρόπι (την πλευρά , πάνω στην οποία θα τοποθετήσετε τα βύσσινα) και τοποθετείτε αρκετά κομμάτια βύσσινου σε ομοκεντρους κύκλους. Πάνω απ΄τα βύσσινα σχηματίζετε επίσης κύκλους με την σαντιγύ. Το ίδιο κανετε και με τον δεύτερο δίσκο. Μετά τοποθετείτε τον τελευταίο δίσκο και αφού τον βρεξετε κι αυτόν με σιρόπι, τοποθετείτε την τούρτα στο ψυγείο για 1 ολόκληρη μέρα, (αν δεν θέλετε να κλαίτε πάνω απ΄το πτώμα της).
Την επόμενη μέρα, την καλύπτετε με το γλάσο σοκολάτας, την ξαναβάζετε στο ψυγείο για να γίνει η σοκολάτα μη-οπλισμένο σκυρόδεμα(aka μπετόν), και όταν τη βγάλετε , τη συγχαίρετε γαι τη σταθερότητά της, γαρνίροντάς την με τη υπόλοιπη σαντιγύ ( αν έχει μείνει δηλαδή και καθόλου, με όλο αυτό το στερητικό σύνδρομο που θα σας πιάσει ετοιμάζοντας την τούρτα).
Αν θλετε την αφήνετε σκετη, χωρίς άλλο γαρνίρισμα, μόνο με την "καπα" της σοκολάτας. Ορίστε και η συνταγή της κάπας-γλάσου για να κρύψετε το κατασκεύασμα σας:
Λιώνετε σε πολύ χαμηλή φωτιά τη σοκολατα σπασμένη σε κομμάτια, και αφού έχει μισολιώσει, προσθέτετε 2 φουσκωτές κουταλιές βιτάμ "SOFT" και αν σας φαίνεται πολύ πηχτή, μισή κουταλιά νερό βρύσης. (Μη διανοηθείτε να βάλετε περισσότερο νερό γιατί γλάσο δεν θα δείτε.)
Ανακατεύετε τη "σούπα" με όση υπομονή σας έμεινε και αφού δεν βλέπετε παρά μόνο σοκολατένια πίσσα, την απλώνετε πάνω στη κρύα τούρτα. Εννοείται βεβαίως ότι θα φιμώσετε το στόμα σας για αλλη 1 μέρα , και τότε θα μπορείτε να παραδοθείτε στον πειρασμό χωρίς να φοβάστε ότι θα χάσετε την ψυχή σας.
(Δεν είμαι σαδίστρια μοναχή, το λέω αυτό γιατί το γλάσο πήζει μεν γρήγορα, αλλά σταθεροποιείται με την ψύξη.)

Σημείωση 1: Η σαντιγύ, καλόν είναι να κατασκηνώσει στα ράφια του ψυγείου σας για 1 μέρα πριν τη χρησιμοποιήσετε. Αυτή η κυρία θα σας γλυκανει με τη ψυχρότητά της...


Σημείωση 2: Μην διανοηθείτε να επισπεύσετε τη διαδικασία, βάζοντας την τούρτα στην κατάψυξη. Διαβάστε καλύτερα το βιβλίο του Κούντερα περί βραδύτητας.


Σημείωση 3: Η αναφορά σε συγκεκριμένες μάρκες δεν αποτελεί διαφήμιση, γκρίζα ή ασπρόμαυρη, απλώς τα χρησιμοποίησα και τα προτείνω.


Σημείωση 4: Εάν υποψιάζεστε πως η συνταγή παραείναι σχολαστική, παρακαλω λαβετε υπόψη σας, πως η "ζαχαροπλάστης των 3 ημερών" φοβάται την κουζίνα αλλά τρώει μετά μανίας τους καρπούς της( που μαγειρεύουν άλλοι βεβαίως). Μάλλον ψυχολογική προβολή είναι λοιπόν η δυσκολία που τυχόν σας μεταδοθηκε μέσω της συνταγής. Οι πρωτάρηδες, ή έχουν τύχη( όπως η γράφουσα), ή τα κάνουν μούσκεμα ( επίσης όπως η γράφουσα).


auburn Kate


(εικόνα: FERNANDO BOTERO- oranges, πηγή: www.artnet.com)