Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Το μάθημα...

Υπαρχει μία ανθρώπινη ιδιότητα την οποία θεωρώ πηγή αμφιθυμίας. Ο αυθορμητισμός. Δεν έχω καταλήξει ακομη σχετικα με το τι βαθμο θα του βάλω.
'Οταν τον επιδεικνύω, αρκετές φορές βρισκω τον μπελά μου κοινώς, δηλαδή σπάω τα μούτρα μου πάνω σ΄ έναν τοιχο αδιαφορίας/ απόρριψης/συστολής και πάει λέγοντας. 'Οταν δεν τον επιδεικνύω, ξαναβρίσκω τον μπελά μου. Αυτή τη φορά όμως λόγω, εικαζόμενου, απ΄τους άλλους, σνομπισμού/ φυγανθρωπίας κ.λ.π. εκ μέρους μου.
Πριν απο καιρό, ένας πολύ αγαπημένος μου, που καυχιέται για τον "χύμα" χαρακτήρα του, παρεξηγήθηκε βαρέως με κάποιο συμβάν. Ενοχλήθηκε απ΄την εκδήλωση αυθορμητισμού προς το πρόσωπό του. Το αν αυτή καθαυτή η εκδήλωση ήταν η αφορμή απλώς για να γίνουν μαλλιά-κουβάρια με το αλλο πρόσωπο, ή υπέκρυπτε βαθύτερη αιτία δεν ενδιαφέρει εδώ, εμενα όμως με δαιμονίζει το εξής: είχατε ποτέ την τύχη-ατυχία να πέσετε πάνω σε άνθρωπο- καθρέφτη της της συμπεριφοράς σας; να φερθήκατε, λογου χάριν, με τον χ τροπο σε κάποιον, και απρόσμενα, κάποιος τρίτος, να συμπεριφέρθηκε σε σας με πανομοιότυπο τρόπο; Να σας έδειξε δηλαδή πρόσωπο, σαν αυτό που εσείς δείξατε, όλο καλοπιστία ίσως, στον φίλο/εραστή/ συνεργατη/ εχθρό δεν έχει σημασία.
Να είχατε την ευκαιρία να νιώσετε εντελώς τι αντίκτυπο είχε η δική σας συμπεριφορά που προξένησε τελικα αυτη την αρνητικη αντιδραση του αποδέκτη. Αφου τώρα ήσασταν εσεις που τη φάγατε κατακέφαλα. Με όρους ανταποδοτικού δικαίου, ήσασταν εσείς το θύμα, σειρά σας...
Κολοκύθια με ρίγανη ίσως, (σιχαίνομαι τα κολοκύθια) ,αλλά θα ήθελα τις απόψεις σας.
Αποβαλατε ή αποβάλλετε τον αυθορμητισμό σας όταν νιώθετε ακριβώς όπως νιώθει κι ο ενοχλημένος; Το "ακριβώς" το χρησιμοποιώ με μία δόση αυθαιρεσίας έτσι; 'Ενδειξη ίσως ήταν τα ξινισμένα του μούτρα, ας πούμε, οπότε αν κι εσεις εκείνη τη στιγμή που τρώγατε την κεραμίδα της αυθορμησίας, στραβώσατε εξίσου, ίσως σκεφτήκατε: είχε δικιο λοιπόν... ο άλλος.
Αναδιατύπωση του νοηματικου κουβαριού: Η Α. φερεται με ψ τροπο στον Β. Ο Β. ενοχλείται/τρομάζει/την αποφεύγει. Η Α. οδύρεται, αδυνατώντας να κατανοήσει το λόγο για τον οποίο ο Β. πανικοβλήθηκε τόσο. Ο Γ. φέρεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην Α. Η Α. τρομαζει/ενοχλείται/ τον "φτύνει". Ο Γ. λειτούργησε ως ζωντανό παράδειγμα του αυθορμητισμού της . Η Α. είδε από μεσα, πως ένιωσε ο Β.
Τι κάνουμε/ετε σε τέτοια περίπτωση; Πετάμε τον αυθορμητισμό στον σκουπιδοντενεκέ με την ανάμνηση της καμένης μας γούνας; Η' απλώς τον μετριάζουμε; Η' συνεχίζουμε ως μη συμμορφωμένοι εγκληματίες, την ίδια τακτική;
Σου έκαναν αυτο που εκανες. Τόσο απλά. Διαλέξτε πλευρά...

auburn Kate

(εγώ πάντως είμαι με το μέρος του δαμάσκηνου!
EDOUARD MANET- Plum brandy )

8 σχόλια:

exitmusician είπε...

Αδιαφορώ αν ο άλλος θα θεωρήσει τον αυθορμητισμό μου (όποτε εκδηλώνεται) ως ένδειξη αδυναμίας ή οτιδήποτε άλλο. Απλώς δε δίνω δεκάρα. Όποιος θέλει να με καταλάβει, I'm all out there. Όποιος τρομάζει και αμύνεται, κακό δικό του - ιδιαίτερα αν είναι και γνωστός/φίλος/εραστής που (υποτίθεται ότι) έχει μια στενότερη σχέση μαζί μου.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

δεν αποβάλλεται ο αυθορμητισμός, όπως δεν κόβεται και το σεξ...

Τα κολοκύθια με ρίγανη είναι τλεια...

markos-the-gnostic είπε...

"μη κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να΄κάνουν σε σε΄να" μια χριστική χρήση τόσο απλή αλλά και τόσο σοφή

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα,

"The real hero is always a hero by mistake; he dreams of being an honest coward like everybody else." Umberto Eco

Καλό Βράδυ

Φράνσις είπε...

@exitmusician: συμφωνώ μωρε exit μου.Αλλα ξερεις τη φραση που λεει: to pour cold water on sb. ε; Κι εγώ της αυθόρμηρης σχολης είμαι, όπου με παιρνει και εννοώ μάυτο ,οπου βλεπω λότι υπαρχει δεκτικότητα απ΄τον αλλο.Το ελαττωματικό εμ μενα είναι οτι εχω επιχειρήματα απαλλαγής γιατον δικο μου αυθορμητισμό, αλλα αν καποιος που δεν γουσταρω καθόλου, είναι τοσο προσηνης και εξωστρεφής, ε τοτε... μαυρο ξωτικο που τον εφαγε!
Φιλια.

@σπύρος: εμ βεβαια, τι θα μου ελεγε ένας οπαδος του φιλέτου γαλοπούλας; Απορώ αηδονακι μου, εκει στον Παραδεισο που φυλας την πόρτ δεν σου έρχεται τσίκνα απ΄τα κοψίδια της Κόλασης;(και δεν εννοώ τ'ανθρωπινα!!) τα κολοκύθια μονο τηγανητά με σκορδαλια μ' αρεσουν.Πειραζει; Μακια.

@markos-the-gnostic: χμμμμμ. Προσεξε γιατι αυτη η βολικη ερμηνεια του κανονα του Καντ, δεν είναι και τοσο...ηθική όσο δείχνει.Αν τα δικα σου όρια ανοχης είναι πολυ διευρυμενα, τοτε οι αλλοι σε δεδομενη συμπεριφορά σου, ίσως να μην νιώσουν και πολυ καλα.Για σκεψου το.

@paneris: πολύ μ'άρεσε αυτο του Eco.Εννοεί δηλαδή ότι οι ήρωες τελικα δεν είναι ήρωες, αλλα παρεξηγημενοι και υπερκτιμημένοι δειλοί;!!! Χμμμμ. Προσπαθώ να το συνδεσω με το παραλήρημα μου παντως. καλωσήρθες!

anyone είπε...

νομίζω ότι είναι εξαρτάται σε ποιον έχει αντίκτυπο,ο αυθορμητισμός σου...αν τον ξέρεις καλά,τοτε μπορείς να μιλήσεις άνετα...αν όχι....

εγώ πάλι την έχω πατήσει αλλά σε διαφορετική περίπτωση:ο αυθορμητισμός μου καταντάει παιδικός...και καταλήγω να παρεξηγούμαι.....

Φράνσις είπε...

@anyone: α μαλιστα! και σε λενε και χαζοχαρούμενο μηπως; Και οτι δεν αθ μεγαλωσεις ποτέ εσύ ε; Δεν πειραζει! Εγω ξερεις τι λεω; καλύτερα να με θεωρουν "μικρή και ανωριμη" παρα τεφαλ σταφιδασμενη καρόγρια.Ν'αντιστεκεσαι.. αυτο εχω να σου πω μονο. Οσοι εχουν ευαισθησια ορασης,αθ εκτιμησουν και τον αυθορμητισμο και ολα... το λεω για να το πσιτεψω κι εγώ. Μου εχει συμβει παντως. Ευτυχως.

Ανώνυμος είπε...

Ο εαυτός μας προσπαθεί να αντικρίσει μέσα από την ματιά του άλλου το είδωλο του..να είναι ποθητός....υπέροχα μοναδικός....
Όταν σου επιστρέφεται το είδωλο τότε ανακαλύπτεις ότι ο συνομιλητής σου σε καταλαβαίνει πολύ περισσότερο απ' ότι νόμιζες.....και δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις.....


''Και όσο πιο απλός και αγαθός είναι ο απέναντι, τόσο θα του θυμώνει, όπως θυμώνουμε με τον καθαρό καθρέφτη μας όταν τον κοιτάμε και μας στέλνει πίσω, ως είδωλο, ένα τέρας''
Μ. Βαμβουνάκη